Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który odmówił gminie pełnego odliczenia VAT.
Problemem były wydatki na obsługę prawną. We wniosku o interpretację gmina wskazała, że zawarła z kancelarią prawną umowę na świadczenie usługi doradztwa prawnego. Chodziło m.in. o zastępstwo procesowe w postępowaniach o zwrot VAT. Gmina podkreśliła, że zakresem prac kancelarii objęte zostały jej rozliczenia VAT z tytułu wykonywanych przez nią czynności opodatkowanych zarówno w obszarze podatku należnego, jak i naliczonego.
Zapytała, czy ma prawo do pełnego odliczenia VAT z faktury otrzymywanej od kancelarii prawnej dokumentującej wykonanie opisanych usług. Sama uważała, że ma prawo do odliczenia VAT naliczonego. Jest ono bowiem uzależnione od spełnienia dwóch przesłanek. Tego, że nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT, a te są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Fiskus nie podzielił tego stanowiska. Jego zdaniem nabyte usługi doradztwa prawnego dotyczą całej działalności gminy, więc odliczenie VAT powinno odbywać się poprzez proporcję wyliczoną na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.
Gmina nie zgadzała się na ograniczone odliczenia VAT. Zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i wygrała. Sąd uznał, że fiskus wykroczył poza granice, które wyznaczają: treść zadanego pytania i okoliczności stanu faktycznego przytoczone we wniosku. Gmina we wniosku kilkakrotnie podkreślała, że usługi prawnicze, świadczone przez kancelarię, były i będą związane z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi. Skoro nie były związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu ani zwolnionymi to twierdzenie, że sporne wydatki mają związek z ogólną działalnością gminy było nieuprawnionym rozszerzeniem stanu faktycznego.
