Do uiszczenia kosztów sądowych, co do zasady, obowiązana jest ta strona, która wnosi do sądu pismo (chyba że inaczej wynika z przepisów). Mówią o tym wyraźnie przepisy ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 90, poz. 594 ze zm.).
Kiedy i za co się należy
Koszty sądowe obejmują opłaty i wydatki. Opłata jest pobierana wówczas, gdy przewiduje to przepis ustawy. Podlegają jej nie tylko pozew, lecz także apelacja, zażalenie, skarga kasacyjna, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty. Płacić trzeba również, gdy składamy wniosek o wpis i wykreślenie w księdze wieczystej czy skargę np. na orzeczenie referendarza sądowego lub na czynności komornika.
Z kolei wydatki obejmują należności, które powstają przy okazji prowadzenia procesu, a więc m.in. koszty podróży, noclegu oraz utraconych zarobków lub dochodów świadków, wynagrodzenie dla biegłych, koszty przeprowadzenia dowodów itp.
Idąc do sądu z pozwem (np. gdy spieramy się z sąsiadem o miedzę), powinniśmy przygotować się od razu na wydatki. Przepisy mówią wyraźnie, że opłatę należy uiścić podczas wnoszenia do sądu pisma, które jej podlega. Pozwem nieopłaconym sąd się nie zajmie.
Trzy możliwości...
Opłaty sądowe możemy uiścić na trzy sposoby: bezpośrednio w kasie sądu; w formie znaków opłaty sądowej (w ten jednak sposób tylko wówczas, gdy opłata nie przekracza 1,5 tys. zł); w formie bezgotówkowej na rachunek sądu. Numer rachunku właściwego dla nas sądu znajdziemy na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości: www.ms.gov.pl. Inna możliwość to sprawdzenie go bezpośrednio w budynku sądu (każdy umieszcza go na tablicy ogłoszeń).