Moja mama swoją młodość przepracowała w melioracji. Jej firma osuszała w latach 50. podmokłe nieużytki i przekształcała w pola uprawne oraz łąki. W PRL wydano na meliorację fortunę, bo władza usiłowała zapewnić więcej żywności przeżywającym boom demograficzny Polakom. Od tego czasu klimat się zmienił i zamiast nadmiaru wody mamy jej brak.
Ministerstwo Rolnictwa w ramach wartego 100 mln euro unijnego programu obiecuje rolnikom po 100 tys. zł na nawadnianie. Tyle że sumy te są – nomen omen – kroplą w morzu potrzeb. Chcąc nawadniać pola, trzeba zatrzymać wodę w systemie lokalnych minizbiorników. I zainwestować w systemy nawadniania pól. Musimy sięgnąć po doświadczenia państwa znad Morza Śródziemnego, by racjonalnie wykorzystać ograniczone zasoby H2O.