Siedmioosobowy skład Izby Cywilnej SN po przewodnictwem jej prezes Joanny Misztal-Koneckiej podjął w środę niezwykle ważną uchwałę. Dotyczy ona sytuacji, w której sąd II instancji w wyniku apelacji od wyroku uwzględniającego żądania główne (w tym wypadku ustalającego nieważność umowy frankowej), uznaje je za niezasadne, otwierając drogę do rozpoznania roszczenia ewentualnego (o zapłatę). Wówczas powinien zmienić zaskarżony wyrok, oddalając żądanie główne i oznaczając go jako wyrok częściowy, a rozpoznanie żądania ewentualnego pozostawić sądowi pierwszej instancji.
Czytaj więcej
Nie wiem, czy i kiedy Ministerstwu Sprawiedliwości uda się rozładować zatory w sprawach frankowych, ale przetestowane na nich rozwiązania mogą posłużyć udrożnieniu sądów w ogóle.
Za taką wykładnia przemawia szereg argumentów a przede wszystkim prawo stron do dwuinstancyjnego rozpatrzenia sprawy - powiedział w uzasadnieniu Adam Doliwa, sędzia sprawozdawca.
Nie ma podstaw do ustalenia nieważności umowy kredytu. Co dalej?
Kwestia ta wynikła w sprawie frankowej, w której Sąd Apelacyjny we Wrocławiu uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. Uznał, że niedozwolone postanowienia umowy kredytu nie prowadziły do nieważności całej umowy, a po ich wyeliminowaniu umowa dalej może być wykonywana. Nie ma zatem podstaw do ustalenia nieważności umowy i zwrotu spełnionych na jej podstawie świadczeń. Do rozpoznania pozostało natomiast zgłoszone przez powoda żądanie ewentualne, o którym sąd I instancji nie orzekł. W konsekwencji wyrok podlegał uchyleniu, a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania SO.
Czytaj więcej
Nie można zgodzić się z tezą, iż wykładnię dokonaną przez TSUE należy uwzględniać jedynie wtedy, gdy jest to korzystne dla kredytobiorców, a pomijać, gdy stoi na przeszkodzie maksymalizacji ich już i tak wygórowanych korzyści finansowych - pisze Wojciech Wandzel, adwokat.
