W sprawie, którą zajmie się SN, Sąd Rejonowy w Sosnowcu postanowieniem z 26 czerwca 2024 r. nie uwzględnił wniosku obrońcy o wydanie uzupełniającego orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu.
Swoje stanowisko uzasadnił tym, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 grudnia 2022 r., dotyczący kosztów pomocy prawnej (sygn. SK 78/21), może znaleźć zastosowanie dopiero od daty jego publikacji. Tym samym niemożliwe było uwzględnienie wniosku obrońcy w omawianej sprawie, gdyż wyrok sądu I instancji uprawomocnił się przed wspomnianym orzeczeniem (w marcu 2020 r.).
Czytaj więcej
W razie śmierci uczestnika sprawy o podział majątku sąd orzeka o kosztach pomocy prawnej niezwłocznie po wniosku pełnomocnika.
Koszty procesu. Powołano się na wyrok TK
Zażalenie na postanowienie sądu złożyła skarżąca adwokat. Podnosiła w nim naruszenie art. 626 k.p.k. oraz wspomnianego wyroku TK. Chodziło, w jej opinii, o ich błędne zastosowanie i wykładnię. Zdaniem skarżącej z treści uzasadnienia wyroku TK wynika, że obrońca, który świadczył pomoc prawną z urzędu, ma prawo zaskarżyć uprzednio obowiązujące przepisy rozporządzenia dotyczącego świadczenia takiej pomocy prawnej z uwagi na niezgodne z konstytucją zaniżenie stawek obrońców z urzędu. Ma też prawo do wystąpienia do właściwego sądu o zasądzenie brakującego wynagrodzenia. W związku z tym mecenas wniosła o zmianę postanowienia i zasądzenie kwoty 723 zł brutto jako dodatkowego uzupełniającego wynagrodzenia w sprawie.
Jej zdaniem bez znaczenia jest to, czy wypowiedź TK traktować należy jako wyrok Trybunału (status orzeczenia i tak wywołuje wątpliwości z uwagi na udział w jego wydaniu osoby nieuprawnionej, tzw. sędziego dublera). A wniosek o zasądzenie dodatkowych kosztów obliguje sąd do dokonania rozproszonej kontroli rozporządzenia w sprawie kosztów adwokackich i zasądzenie stawek jak dla adwokata z wyboru.
