Trybunał Konstytucyjny badał skargę konstytucyjną Teresy K., właścicielki dużej działki gruntu rolnego i nieużytków, przez które puszczono dwutorową linię wysokiego napięcia obniżającą jej wartość.
Starosta ustalił jej odszkodowanie za przeprowadzenie tej linii elektroenergetycznej. K. odwoływała się do samego NSA, ale pełnego odszkodowania: także za szkodę krajobrazową i pomniejszenie wartości działek, jakie mogłaby wykroić z sąsiadujących z pasem technologicznym linii, nie uzyskała. NSA stwierdził, że ustalane na podstawie art. 128 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami odszkodowanie ma rekompensować szkody będące w związku z czasowym zajęciem nieruchomości określonym w decyzji starosty, a nie bierze się pod uwagę skutków planu zagospodarowania przestrzennego, który, bez względu na to, kiedy zostanie zrealizowany, może ograniczać korzystanie z danej nieruchomości, więc zmniejszy jej wartość. Właścicielowi nieruchomości przysługuje roszczenie z art. 36 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, który stanowi, że może domagać się od gminy odszkodowania za rzeczywistą szkodę, wykupienia nieruchomości lub jej części.