Spółka poszła do sądu, ale nic nie wskórała. Najpierw stanowisko fiskusa potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Uznał, że w sprawie nie ma podstaw do uwzględniania obrotu podatnika zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej w innych państwach UE lub jego oddziału, osiągniętego i wykazanego poza terytorium kraju.
Podobnie uznał NSA. Na wstępie zastrzegł jednak, że sprawa dotyczy interpretacji, a z uwagi na przedstawiony stan faktyczny nie mógł dokonać pogłębionej analizy. Spółka bowiem tylko ogólnie wskazała, że chodzi o obrót osiągany w innych państwach z zarejestrowanej tam działalności.
NSA zauważył, że w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) w sprawie C-388/11 przepisy dyrektywy nie zobowiązują państw członkowskich do zapewnienia uwzględnienia przy obliczeniu części podlegającej odliczeniu przez spółkę, której zakład główny mieści się na ich terytorium, obrotu jej oddziałów mieszczących się w innych państwach członkowskich. W tym orzeczeniu Trybunał kładzie nacisk na zasadę terytorialności. Fiskus i WSA odwoływały się do zasady terytorialności i stwierdziły, że tam, gdzie jest podmiot zarejestrowany i prowadzi działalność gospodarczą, tam gdzie osiąga określone obroty, tam stosuje się rozliczenie proporcji i obroty podlegają rozliczeniu wyłącznie na terenie danego kraju. Podejścia tego nie zmienia orzeczenie w sprawie C-165/17, które jest specyficzne i odnosi się do innego stanu faktycznego.
Jak tłumaczył NSA, jeśli tak jak w sprawie C-165/17 kogoś można postrzegać jako jednego podatnika, który dla celów VAT rozlicza się w jednym miejscu, to w proporcji z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT można uwzględnić obrót z innych państwa UE.
Jeżeli jednak uznamy, że na terenie każdego z tych państw mamy do czynienia z odrębnym podatnikiem, to zasada neutralności nie jest naruszona. I zasada terytorialności rozliczania w poszczególnych państwach daje możliwość uznania, że obrotu nie rozlicza się w trybie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Jak zauważył sędzia NSA Roman Wiatrowski, w spornej sprawie z opisu wynika, że mamy do czynienia z odrębnymi podatnikami. A skoro tak, to brak możliwości zaliczenia obrotów z terytorium innych państw członkowskich do proporcji z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: I FSK 1268/20
