Zmarł 9 marca w wieku 90 lat. „Przez całe życie Frei Otto tworzył pełne wyobraźni, bezprecedensowe i odkrywcze konstrukcje, które dziś mają większe znaczenie niż wtedy, kiedy zostały po raz pierwszy przez niego zaproponowane ponad 60 lat temu" - oceniło jury.
Zasłynął przede wszystkim jako pionier lekkich, ale wytrzymałych wiszących konstrukcji linowych i namiotowych dachów, projektowanych z nowoczesnych materiałów i przy użyciu eksperymentalnych technologii. Najczęściej stosował je w obiektach sportowych i pawilonach wystawowych. Inspiracje czerpał z natury: obserwował budowę pajęczyn, ptasich czaszek i baniek mydlanych. Szukał sposobów jak najoszczędniejszego zużycia materiałów i energii. Stał się więc rzecznikiem idei zrównoważonego rozwoju, jeszcze zanim to pojęcie powstało. Jego najsłynniejszą pracą jest dach Stadionu Olimpijskiego w Monachium, który projektował razem z pracownią Behnish+Partners na letnią Olimpiadę w 1972 roku. Rozgłos przyniosły mu także pawilon RFN z podwieszonym na linach dachem na wystawie Expo 1967 w Montrealu oraz pawilon Japonii na wystawę Expo 2000 w Hanowerze.