Polski rynek z ogromnym napięciem czekał na rozstrzygnięcie TSUE w sprawie Dziubak. Wyrok ten ma fundamentalne znaczenie nie tylko jeśli chodzi możliwe sposoby rozwiązania problemu narosłego na tle udzielonych kredytów „frankowych”. W bardziej ogólnym kontekście wpływa on również na ocenę prawną kredytów obciążonych ryzykiem walutowym, jak i wszystkich umów zawieranych przez konsumentów z przedsiębiorcami. Ustalenie, co właściwie powiedział TSUE (co jest celem tego artykułu) jest konieczne, aby ustalić w jaki sposób wyrok powinien przełożyć się na praktykę orzeczniczą sądów polskich, a więc również na pozycję stron procesowych i w konsekwencji – ich postawę względem możliwych sposobów rozwiązania problemu. Co zrozumiałe, wyrok natychmiast stał się przedmiotem opracowań analitycznych, ale również narzędziem wykorzystywanym przez strony konfliktu, w celu wzmocnienia ich pozycji procesowej. Ogromne rozbieżności, jeśli chodzi o treść jak i konsekwencje wyroku, istniejące w stanowiskach prezentowanych opinii publicznej, utrudniają zorientowanie się w sytuacji.