Od drugiej połowy 2018 r. po nowelizacji ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej wprowadzono nową kategorię pomocy prawnej, polegającą na nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim dla osób w trudnej sytuacji życiowej. Pomocą taką mogą być objęte w szczególności osoby zadłużone, oraz osoby wymagające porad w sprawach mieszkaniowych oraz zabezpieczenia społecznego.
Czytaj także: Szkolenie i egzamin na doradcę obywatelskiego - ile kosztuje
Zgodnie z ustawą, nieodpłatne poradnictwo obywatelskie może być wykonywane przez osoby spełniające określone kryteria. Jednym z warunków niezbędnych do otrzymania statusu doradcy jest ukończenie z pozytywną oceną specjalistycznego szkolenia, trwającego co najmniej 70 godzin i obejmującego zajęcia z metodyki pracy doradcy oraz poradnictwa dla osób zadłużonych. Doradcy są również zobowiązani co najmniej raz w roku uczestniczyć w kursie doszkalającym.
Ze względu na powyższe regulacje podmioty zainteresowane organizacją takiej formy wsparcia muszą wyszkolić personel (doradców), dochowując określonych wymogów. Zorganizowanie kilkudniowego szkolenia spełniającego ustawowe przesłanki wymaga kosztów. Trzeba bowiem zapewnić odpowiednie sale szkoleniowe, posiłki i napoje, ewentualnie noclegi czy też wynagrodzenia wykładowców. Część organizacji zainteresowanych prowadzeniem nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego nie jest w stanie sfinansować takich szkoleń, w związku z czym oferuje je odpłatnie.
Konsekwencje pobierania wynagrodzenia
Pobieranie wynagrodzenia za szkolenie może mieć istotne konsekwencje na gruncie VAT. Co do zasady bowiem, odpłatne świadczenie usług podlega temu opodatkowaniu według podstawowej, 23-proc. stawki. Z perspektywy uczestników szkolenia VAT zapłacony w cenie kursu nie mógłby być przez nich odliczony (cena za szkolenie byłaby więc de facto wyższa o 23 proc.). Co istotne, ustawa o VAT zawiera również zwolnienie przewidziane dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Ponieważ jednak wszelkie zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, należy je stosować z należytą ostrożnością, a niepobranie podatku powinno być zawsze poprzedzone szczegółową analizą przepisów podatkowych.