Celem tej ustawy jest przede wszystkim rozładowanie zatorów w sądach, jakie tworzy ogromna liczba spraw dotyczących kredytów frankowych. Jej autorzy wyszli z założenia, że zdecydowana większość kwestii prawnych w sprawach frankowych została już wyjaśniona przez orzecznictwo TSUE i polskiego SN, dlatego proponowane przepisy będą miały zastosowanie do spraw o roszczenia związane z zawartą z konsumentem umową kredytu denominowanego lub indeksowanego do franka szwajcarskiego. A ponieważ kryterium tego nie spełniają sprawy kredytów waloryzowanych do innych walut obcych, kredytów w PLN (WIBOR + marża) ani spraw dotyczących sankcji kredytu darmowego – nie zostały one objęte tym projektem.