Do niedawna nie budziło wątpliwości, że otrzymanie omawianego świadczenia wyczerpuje roszczenia przywróconego do służby funkcjonariusza. Ostatnio jednak Sąd Najwyższy podjął rozstrzygnięcie stawiające to przekonanie pod znakiem zapytania. W uchwale z 3 grudnia 2014 r. (III CZP 91/14, Biul.SN 2014/12/6) sąd ten uznał, że policjantowi przywróconemu do służby przysługuje droga sądowa do dochodzenia roszczenia o utracone korzyści w postaci różnicy pomiędzy uposażeniem, które otrzymałby, gdyby pełnił służbę, a świadczeniem za okres pozostawania poza służbą, wypłaconym na podstawie art. 42 ust. 5 ustawy o Policji. Uchwała ta została podjęta w odpowiedzi na pytanie prawne sądu apelacyjnego, który zajmował się sprawą funkcjonariusza domagającego się z tego tytułu odszkodowania w kwocie 39 tys. zł. W uzasadnieniu uchwały SN podkreślił, że żądanie takie jest deliktowym roszczeniem odszkodowawczym, spełniającym wymagania roszczenia procesowego, co kwalifikuje je do rozpoznania na drodze sądowej. Podstawą roszczenia nie jest bowiem żądanie zwiększenia świadczenia administracyjnoprawnego przewidzianego w art. 42 ust. 5 uop, lecz roszczenie cywilne o odszkodowanie w postaci utraconych korzyści z tytułu różnicy pomiędzy uposażeniem, które przysługiwałoby mu, gdyby pełnił służbę, a świadczeniem wypłaconym za okres pozostawania poza tą służbą.
