Satelity mają uratować opinię oleju palmowego

Firmy te twierdzą, że systemy monitoringu pozwalają im skuteczniej od kontroli łańcuchów dostaw na ziemi namierzać ludzi wyrąbujących drzewa w olejowych krajach, Malezji i Indonezji, gdzie powierzchnia lasów maleje. — Mówią o nas „Big Brother”, ale to dzisiejsza rzeczywistość, nie ma już żadnych tajemnic — stwierdził Benjamin Ware, szef działu odpowiedzialnego zaopatrzenia w Nestlé.

Wywiady z czołowymi firmami, maklerami surowcowymi i właścicielami plantacji wykazują, że te systemy mają swe ograniczenia i opinie o nich są różne, wskazując na napięcia w sektorze, który nie wie, jak rozwiązać problem nie mający łatwej odpowiedzi. Niektórzy twierdzą, że technologia nie powstrzyma wylesiania, że monitorowanie nie zapobiega temu. Inni niepokoją się, że bojkotowanie nieuczciwie dostarczanego oleju nasili złe praktyki gdzie indziej — stwierdza Reuter.

Czytaj także: Producent Doritos ujawnia – olej palmowy zniknie ze składu przekąsek 

- Dzielenie łańcucha dostaw na dobry i zły nie rozwiązuje problemu wylesiania — uważa John Hartmann z działu dostaw surowców rolnych z firmy Cargill, która sprzedaje olej palmowy Nestlé i Unileverowi.

Kupujący olej od lat szykowali się do korzystania z obrazów dostarczanych przez satelity, ale dopiero teraz zaczęli bardziej korzystać z nich, bo chcą dotrzymać obietnicy położenia kresu wycince lasów do 2020 r., jak ustaliła światowa organizacja Consumer Goods Forum. Olej ten znajduje się w niemal połowie paczkowanych towarów, od czekolady po mydło, używa się go też do smażenia i w biopaliwie.

Big Brother

Olej palmowy przyczynia się mniej do wylesiania niż wołowina i soja, które odpowiadają za wyniszczanie Amazonii, ale zwrócił na siebie uwagę, bo pochodzi z różnorodnych biologicznie regionów, zagrażając wymarciem gatunków i zwiększając ocieplenie klimatu. Duże podmioty, znane marki artykułów konsumpcyjnych, maklerzy surowcowi w rodzaju Cargilla i Wilmara Int'l, użytkownicy plantacji i przetwórcy mają swe łańcuchy dostaw złożone z milionów drobnych rolników i równie wielu pośredników. — Starają się przejąć w swe ręce sposób monitorowania, bo nie mają jeszcze kontroli nad tymi łańcuchami dostaw — uważa Phil Aikmann z grupy nacisku na zdrowe środowisko Mighty Earth. 

Nestlé, której Greenpeace wytknęła w 2010 r. wideo przedstawiające baton KitKata jako palec orangutana, została na krótko zawieszona w 2018 r. przez zrzeszenie plantatorów, producentów i sprzedawców wyrobów z olejowca gwinejskiego RSPO za to, że nie ogłosiła harmonogramu swych planów zwiększenia zakupów certyfikowanego oleju palmowego.

RSPO mające poparcie World Wildlife Fund i innych organizacji pozarządowych ustala różne poziomy kryteriów zrównoważonego rozwoju, które jego członkowie muszą spełniać, aby otrzymywać certyfikat na olej; najsurowsze kryterium wymaga, by był wydzielany od reszty i pochodził z jednego potwierdzonego źródła. Taki certyfikowany olej jest droższy, a kupujący nie zawsze chcą płacić. Z 11,9 mln ton oleju certyfikowanego przez RSPO w 2017 r. tylko 52 proc. sprzedano jako taki.

Czytaj także: Nielegalny olej palmowy zalewa znane marki 

Nestlé twierdzi, jedna czwarta jej oleju ma certyfikat RSPO, do 2023 r. będzie cały, ale do 2020 r. 100 procent będzie pochodzić z odpowiedzialnych źródeł dzięki pomocy satelitów. Od marca będzie publikować dane online pochodzące z systemu satelitów Starlink Airbusa, by „zmusić do odpowiedzialności tłocznie” orzechów palm olejowych. Firma wyjaśniła, że po sprawdzeniu ostrzeżenia ze Starlink o wylesianiu zabroni na 60 dni odbioru od dostawcy, jeśli nie zmieni postępowania, ale jeszcze tego nie zrobiła, bo nowy system ruszył w styczniu.

Olej palmowy, w odróżnieniu od kakao czy kawy, często nie jest znakowany jako pochodzący z odpowiedzialnego źródła, choć dane firmy Nielsen sugerują, że produkty osiągane ekologicznie uzyskują często wyższe ceny i rośną szybciej od im podobnych. Opinia o oleju palmowym jest bardzo zła, więc na razie szukamy sposobów, jak pozytywnie wprowadzać go na rynek uważa Ware z Nestlé.