Fabryka upierała się przy swoim. W jej ocenie tworzenie nowych, oryginalnych rozwiązań techniczno-konstrukcyjnych w ramach projektów realizowanych na zlecenie kontrahentów z zakresu projektowania i tworzenia specjalnych narzędzi to była działalność badawczo-rozwojowa.
Ta argumentacja nie przekonała jednak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Zgodził się z fiskusem, że prace wykonane przy realizacji projektów nie stanowią opracowania zupełnie nieznanych spółce produktów czy usług. Jak tłumaczył sąd skarżąca nie przedstawiła dowodów na to, że prowadziła prace, próby, doświadczenia, które przy wykorzystaniu posiadanych zasobów wiedzy dałyby nowy produkt lub usługę, którą można by skomercjalizować lub wprowadzić na rynek.
WSA zauważył, że jednym z podstawowych rodzajów działalności spółki jest projektowanie i produkcja narzędzi precyzyjnych dla wielu branż przemysłu zarówno na podstawie dokumentacji powierzonej przez klienta, jak i własnej. Sporna działalność skarżącej polegała na stworzeniu 21 narzędzi do produkcji wytłaczania i wykrajania detali o parametrach zdefiniowanych przez klientów. I nie ma ona charakteru twórczego i innowacyjnego. Jak tłumaczył sąd rozwiązania zastosowane w projektach są znane na rynku. Ich unikatowy charakter wynika jedynie z tego, iż zostały przystosowane pod indywidualne zlecenie klienta.
WSA nie kwestionował, że skarżąca chcąc sprostać wymaganiom swoich klientów wykazywała się pomysłowością i kreatywnością. Jednakże takie działania należą do podstawowych zadań jakie powierza się tego typu zakładom. Ponadto realizując zamówienia w ramach produkcji narzędzi, firma musi posiadać w swych zasobach zarówno kadrę, sprzęt jak i wiedzę, która pozwoli na wykonanie produktu zgodnego z wymogami technicznymi, konstrukcyjnymi ogólnie przyjętymi w branży. Odpowiednio dobrane modyfikacje czy dobór odpowiedniego surowca lub parametrów pozwalają na zindywidualizowanie produktu wedle zamówienia kontrahenta.
Indywidualne podejście to nie innowacja
Podobnie sprawę ocenił NSA. Podkreślił, że w spornym przypadku przy każdym z projektów, inicjacją działań nie była chęć spółki do zdobycia nowej wiedzy czy rozwiązań nabytych w wyniku prowadzonych prac. Powodem było konkretne zlecenie na wytworzenie konkretnego produktu o wskazanych przez kontrahenta parametrach i zastosowaniu. Sąd zgodził się, że spółka wytwarza produkt trochę inny niż dostępne na rynku, ale wykorzystuje do tego dotychczasowy park maszynowy, zasoby i posiadaną już wiedzę.
Zdaniem NSA w sprawie można mówić o pewnej innowacji, ale nie każda innowacja jest pracą badawczo-rozwojową. Ponadto jak zauważył sąd w momencie przyjmowania zamówienia firma musiała wiedzieć, że mu sprosta. Tymczasem prace badawczo-rozwoje cechuje pewne nieprzewidywalność wyniku, powinny być one też zaplanowane. A spółka wykorzystywała do realizacji zamówień wiedzę i zasoby, które już posiadała. Wyrok jest prawomocny.
