Tak wynika z wtorkowego, precedensowego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Skarbówka: świadczenie z budżetu państwa, ale nie ma charakteru dotacji
Spór w sprawie zaczął się od wniosku o interpretację podatkową. Z wnioskiem o jej wydanie wystąpiła duża spółka zajmująca się produkcją cementu, kruszyw oraz betonu dla budownictwa. Wyjaśniła, że swoją działalność prowadzi w sektorze energochłonnym. Z uwagi na znaczny wzrost cen prądu w marcu 2023 r. zawarła z państwem umowę na bezzwrotną pomoc publiczną. Było to wsparcie z rządowego programu dla sektorów energochłonnych związane z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2022 r. Polska zdecydowała się na takie rozwiązanie, gdy w marcu 2022 r. Komisja Europejska dała państwom członkowskim zielone światło na stosowanie tymczasowych kryzysowych środków w celu wsparcia gospodarek po agresji Rosji wobec Ukrainy.
Firma wskazała, że program finansowany jest ze środków Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, a pomoc jest udzielana w formie bezzwrotnej. Podkreśliła, że pomoc z rządowego programu nie jest zapłatą za jakiekolwiek świadczenie stanowiące dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz jakiegokolwiek odbiorcy.
Spółka przede wszystkim chciała potwierdzenia, że opisana we wniosku pomoc publiczna korzysta ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. W jej ocenie bowiem zgodnie z tym przepisem wszelkie dotacje z budżetu państwa lub budżetów samorządów – poza dopłatami do oprocentowania kredytów bankowych – są zwolnione od podatku dochodowego. Podatniczka uważała przy tym, że możliwość skorzystania z preferencji uzależniona jest jedynie od pochodzenia dotacji. Cel, na który została przyzna, nie jest zaś istotny. Zwłaszcza że w tym przypadku ustawodawca świadomie nie zastosował odesłania do ustawy o finansach publicznych. Firma podkreślała, że pomoc została przyznana w ramach programu rządowego, czyli wyczerpuje ona zakres pojęcia „dotacji otrzymanych z budżetu państwa”. Intencją prawodawcy było zrekompensowanie kosztu nabycia energii, więc na pomoc publiczną nie powinien zostać nałożony żaden podatek.
Fiskus tej argumentacji nie kupił. Zgodził się, że ustawa o CIT nie definiuje pojęcia dotacja. Ale jego zdaniem brak definicji ustawowej nie uprawnia do dowolnego określenia jej zakresu znaczeniowego. Fiskus sięgnął więc do art. 126 ustawy o finansach publicznych i podkreślił, że w świetle zawartej w nim definicji dotacje to środki przeznaczone na cele służące dobru całego społeczeństwa lub jakiejś zbiorowości. Tymczasem sporna pomoc czy rekompensata nie stanowi w istocie realizacji żadnego celu publicznego. Dlatego w ocenie fiskusa, choć wsparcie, o które pyta spółka, stanowiło świadczenie z budżetu państwa, to nie ma charakteru dotacji z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT. W konsekwencji nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Nie jest też zwrotem wydatków.
