Stefania Grodzieńska urodziła się 2 września 1914 roku w Łodzi. Jako dziecko mieszkała w Moskwie, potem wyjechała wraz z rodziną do Berlina. Tam uczęszczała tam do szkoły baletowej. Tańca uczyła się także w Łodzi. Karierę tancerki rozpoczęła w słynnym kabarecie "Qui pro Quo". Później związała się z Teatrem Syrena.
Do Warszawy przeniosła się w 1933 roku, występowała w teatrzyku Cyganeria, następnie na deskach Teatru Kameralnego, w końcu Fryderyk Jarosy zaangażował ją do zespołu Cyrulika Warszawskiego. Podczas pracy nad programem "Słońce" w Cyruliku w 1937 roku Grodzieńska poznała satyryka i komediopisarza Jerzego Jurandota - swojego przyszłego męża.
Po wojnie została pierwszą po wojnie spikerką Polskiego Radia w Lublinie. Krótko potem Jurandotowie zamieszkali w Łodzi, gdzie Grodzieńska występowała w teatrze Syrena, z którym potem przeniosła się do Warszawy. Zaczęła wtedy także pisywać felietony do "Szpilek" oraz monologi i skecze.
Do najbardziej znanych zbiorów felietonów Stefanii Grodzieńskiej należą: "Dzionek satyryka", "Jestem niepoważna", "Brzydki ogród", "Felietony i humoreski", "Plagi i plażki", "Rozmówki". Artystka była również współautorką scenariuszy filmowych, między innymi "Deszczowego lipca" i "Sprawy do załatwienia".
W 2008 roku ukazała się jej ostatnia książka "Kłania się PRL", wybór satyrycznych tekstów.
