„Symfonia alpejska" Richarda Straussa należy do dzieł przeznaczonych na monumentalną obsadę wykonawczą, wspaniale wykorzystywaną przez niedościgłego mistrza orkiestrowych barw. Program dzieła - muzyczna alegoria olśniewającej alpejskiej przyrody - daje szczególnie wiele pretekstów do użycia zróżnicowanych brzmień, od najsubtelniejszych, po prawdziwie piorunujące.
Dwa utwory symfoniczno-kantatowe, w których swój kunszt ukaże Chór Filharmonii Narodowej oraz troje znakomitych polskich solistów, to kompozycje odmienne, lecz do pewnego stopnia pokrewne w swym głęboko kontemplacyjnym charakterze i odwołaniu do spraw ostatecznych. „Schicksalslied" do tekstu Hölderlina, czołowego poety niemieckiego romantyzmu to refleksja eschatologiczna, lecz „pogańska", pełna rozpaczy i zwątpienia.
Średniowieczny tekst wielkopiątkowej sekwencji „Stabat Mater" w znakomitym przekładzie Józefa Jankowskiego, opracowanym przez Karola Szymanowskiego, także stanowi wyraz rozpaczy i współcierpienia z Maryją pod krzyżem, lecz jest on znakiem nadziei i zbawienia. Niezwykłe połączenie motywów ludowych, archaicznych, zaawansowanych harmonii, nastroju ogromnego modlitewnego skupienia sprawiają, iż „Stabat Mater" jawi się w opinii wielu komentatorów, jako największe arcydzieło muzyki polskiej swej epoki i jedna z najwspanialszych kart dwudziestowiecznej muzyki religijnej.
ANTONI WIT
Od sezonu 2013/2014 dyrektor artystyczny Orquesta Sinfónica de Navarra w Pampelunie (przez poprzednie trzy sezony był tam pierwszym gościnnym dyrygentem) i dyrygent honorowy Filharmonii Krakowskiej.