RPP nie spieszy się, bardzo powolny powrót inflacji do celu NBP

Środowa decyzja RPP nie była niespodzianką. Sternicy polityki pieniężnej po raz ostatni podwyższyli stopy procentowe we wrześniu, doprowadzając stopę referencyjną NBP do najwyższego od stycznia 2003 r. poziomu 6,75 proc. Przed lutowym posiedzeniem brakowało nowych danych, które mogłyby wytrącić większość członków RPP z przekonania, że stopy są na właściwym poziomie. Ekonomiści jednomyślnie oczekiwali więc ich stabilizacji.

Inflacja na kursie

„Rada ocenia, że osłabienie koniunktury w otoczeniu polskiej gospodarki wraz z zacieśnieniem polityki pieniężnej przez główne banki centralne będzie wpływać ograniczająco na globalną inflację i ceny surowców. Pogorszenie koniunktury światowej działa także w kierunku obniżenia dynamiki wzrostu gospodarczego w Polsce. W takich warunkach dotychczasowe istotne zacieśnienie polityki pieniężnej NBP będzie sprzyjać obniżaniu się inflacji w Polsce w kierunku celu inflacyjnego NBP” – napisała RPP w uzasadnieniu środowej decyzji. Dodała, że „ze względu na skalę i trwałość oddziaływania wcześniejszych szoków, które pozostają poza wpływem krajowej polityki pieniężnej, w krótkim okresie inflacja pozostanie wysoka, a powrót inflacji do celu inflacyjnego NBP będzie następował stopniowo”.

Czytaj więcej

Gospodarka

Jakub Borowski: Kraje unijne potrafią zapobiegać wzrostom cen po przyjęciu euro

Przejście na euro powodowało wzrosty cen w zakresie zaniedbywalnym – mówi Jakub Borowski, główny ekonomista Banku Credit Agricole Polska.

Treść tego komunikatu sugeruje, że większość członków RPP jest skłonna tolerować bardzo powolny powrót inflacji do celu NBP (2,5 proc.). Ostatnie prognozy analityków z NBP, z listopada ub.r., wskazywały, że nastąpi to najwcześniej pod koniec 2025 r. Prezes NBP Adam Glapiński od kilku miesięcy powtarza jednak, że przyspieszenie powrotu inflacji do celu byłoby ryzykowne – mogłoby zepchnąć gospodarkę w głęboką recesję i spowodować wzrost bezrobocia.

Część ekonomistów uważa, że ostatnie dane z polskiej gospodarki, wskazujące na to, że spowolnienie jest płytsze, niż się obawiano, mogą skłonić RPP do wznowienia cyklu podwyżek stóp procentowych, jeśli inflacja nie będzie opadała w takim tempie, jak oczekuje NBP. W tym kontekście istotne będą marcowe prognozy Departamentu Analiz i Badań Ekonomicznych banku centralnego. – Prawdopodobieństwo, że RPP wróci do podwyżek stóp, nie jest zerowe, ale jest niskie. Gdyby się okazało, że inflacja zaskakuje, a wzrost płac przyspiesza, to RPP mogłaby się zastanowić nad podwyżkami. Ale zakładamy, że tak się nie stanie – tłumaczy „Rzeczpospolitej” Piotr Bielski, kierownik zespołu analiz ekonomicznych w Santander Bank Polska.

Czytaj więcej

Ubezpieczenia

Polisy na świecie drożeją, ale wolniej

Ceny ubezpieczeń na świecie wzrosły w czwartym kwartale 2022 r. o 4 proc., licząc rok do roku. To 21. z rzędu kwartał wzrostów, ale ich tempo nadal hamuje.

Argumentem przeciwko dalszemu zacieśnianiu polityki pieniężnej jest to, że łagodniejsze od oczekiwań spowolnienie nie musi oznaczać wolniejszego spadku inflacji. Szybszemu, niż się dotąd wydawało, wzrostowi PKB w 2023 r. najprawdopodobniej towarzyszył będzie bowiem wolniejszy wzrost konsumpcji, a być może nawet jej spadek. Do załamania wydatków konsumpcyjnych doszło już w IV kwartale ub.r.

Rynek czeka na obniżki

Jeśli RPP w najbliższych miesiącach znajdzie powody do zmiany stóp procentowych, to raczej będzie nią obniżka. Taki scenariusz wyceniany jest też w kontraktach terminowych na stopę procentową, choć w styczniu prezes NBP mówił, że w porównaniu z poprzednimi miesiącami prawdopodobieństwo, że pod koniec br. politykę pieniężną będzie można łagodzić, nieco zmalało.

Foto: Rzeczpospolita

Ekonomiści są jednak w tej sprawie podzieleni. – Poluzowanie polityki pieniężnej jeszcze w tym roku pozostaje w sferze możliwości, ale w naszej ocenie utrudniłoby to redukcję inflacji i ograniczyło przestrzeń do obniżki stóp w latach 2024–2025 – ocenia Piotr Kalisz, główny ekonomista banku Citi Handlowy. Zwraca też uwagę na to, że obecnie realne stopy procentowe (np. rentowność trzyletnich obligacji skarbowych pomniejszona o prognozy średniej inflacji w najbliższych trzech latach) w Polsce pozostają ujemne i są niższe niż w innych krajach regionu (patrz wykres).