Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który zamierza wydawać pracownikom karty przedpłacone (na kwotę 450 zł miesięcznie). Będą mogli je wykorzystywać w automatach vendingowych. Są to maszyny sprzedażowe i wydające, które bez obsługi mogą zapewnić dostęp do napojów, przekąsek, a także innych produktów.
Firma miała wątpliwości, czy wspomniana kwota powinna być oskładkowana ze względu na to, że stanowi przychód ze stosunku pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, że tak. W wydanej interpretacji przypomniał, że podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe i wypadkowe faktycznie jest przychód. Jego definicja stosowana na potrzeby ubezpieczeń społecznych jest zawarta w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2022 r., poz. 2647).
Nie od każdej kwoty jednak płatnik odprowadza należności do ZUS. Wyłączenia zawarte są w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej ws. szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU z 2023 r., poz. 728). Jedno z nich wynika z § 2 ust. 1 pkt 11. Zgodnie z tym przepisem z podstawy wymiaru składek jest wyłączona suma finansowanych przez pracodawcę posiłków (bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu) oraz wartość bonów, talonów, kuponów i kart przedpłaconych uprawniających do nabycia wyłącznie posiłków w placówkach gastronomicznych lub handlowych – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 450 zł. Przypomnijmy, że kwota ta wzrosła od 1 września 2023 r. za sprawą nowelizacji rozporządzenia (DzU z 2023 r., poz. 1665). Wcześniej wynosiła 300 zł.
W opisywanej sprawie ZUS wskazał, że ze zwolnienia mogłyby korzystać tylko karty wykorzystywane w restauracjach, barach, punktach gastronomicznych lub handlowych czy stołówkach. Przepis nie mówi o automatach vendingowych. Nie można ich bowiem zaliczyć do powyższych placówek.
