Nie ulega przy tym wątpliwości, że osoby zatrudnione w podmiotach wykonujących działalność leczniczą są szczególnie narażone na zarażenie wirusem SARS-CoV-2 z uwagi na częstszy kontakt z osobami zarażonymi i co za tym idzie ponadprzeciętną ekspozycję na tego wirusa. W takim przypadku pracodawca jest zobowiązany stosować wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie na działanie szkodliwych czynników.
Zgodnie z art. 2221 § 1 kodeksu pracy w razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych pracodawca stosuje wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe - ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przypadku zatrudniania pracowników placówek medycznych. Oznacza to, że na pracodawcy spoczywa obowiązek stosowania wszelkich dostępnych środków eliminujących narażenie czy ograniczające jego stopień np. poprzez wymaganie poddania się szczepieniom, które skutkują łagodniejszym przebiegiem choroby wywołanej wirusem SARS-CoV-2.
Pracodawca powinien faktycznie i realnie chronić środowisko pracy oraz zdrowie pracowników, stosując w tym celu niezbędne środki profilaktyczne. W związku z tym, w celu urzeczywistnienia obowiązku dbania o zdrowie pracowników, pracodawca może, a nawet powinien wymagać od nich respektowania przepisów powszechnie obowiązujących, które nakładają na pracowników powinność zaszczepienia się.
Za koniecznością zaszczepienia personelu medycznego i niemedycznego, zatrudnionego w podmiotach wykonujących działalność leczniczą przemawia także konieczność dbania o dobro pacjentów poprzez minimalizowanie rozprzestrzenia się wirusa SARS-CoV-2. Kontakt pacjentów szczególnie narażonych na zachorowanie na COVID-19, zwłaszcza tych immunoniekompetentnych z niezaszczepionym personelem może mieć bowiem szczególnie niekorzystny wpływ na zdrowie czy życie tych pacjentów.
Zgodnie z art. 100 § 2 pkt. 3 kodeksu pracy przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. Zakres podstawowych obowiązków jest kategorialnie zróżnicowany wedle kryterium branżowego i zakładowego, a nadto zindywidualizowany przez rodzaj świadczonej pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 marca 2005 r., I PK 263/04, OSNP 2005/21/337). Podstawowymi obowiązkami osób wykonujących zawody medyczne są zapobieganie szerzeniu się chorób i niesienie pomocy medycznej. Pracownik nierealizujący wynikającego z rozporządzenia obowiązku szczepień przeciwko COVID-19 narusza zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy kodeksu pracy nie ulega wątpliwości, że obowiązek szczepień nałożony omawianym rozporządzeniem Ministra Zdrowia należy zaliczyć do obowiązków pracowniczych z zakresu bhp i to obowiązków o charakterze podstawowym.
