Na gruncie polskim można przyjąć, że większość wspólnych ustaleń umownych to wspólne przedsięwzięcia. Inwestorzy w jednostkach współzależnych – spółkach kapitałowych – nie posiadają praw do aktywów tych spółek, nie są także zobowiązani do pokrywania jej zobowiązań. Natomiast mają prawo do jej aktywów netto w postaci dywidend.
Oczywiście może się zdarzyć, że tego samego typu wspólne ustalenia będą inaczej klasyfikowane u różnych inwestorów.
Proporcjonalnie do udziału
Klasyfikacja wspólnych ustaleń umownych będzie miała kluczowe znaczenie dla ich ujmowania w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy sporządzającej je zgodnie z MSSF. Według nowego standardu, strony wspólnego działania ujmować będą swój udział w aktywach, zobowiązaniach, przychodach i kosztach proporcjonalnie do udziału, zaś strony wspólnego przedsięwzięcia rozliczać będą swe udziały metodą praw własności zgodnie z MSR 28 „Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach".
Warto przypomnieć, że dotychczas, według jeszcze obowiązującego MSR 31, grupy kapitałowe konsolidowały jednostki współzależne albo metodą proporcjonalną albo wyceniały metodą praw własności, w zależności od przyjętej polityki rachunkowości.
Większość grup ujmowała spółki współzależne metodą proporcjonalną, zgodnie z którą proporcjonalny udział w aktywach, zobowiązaniach, przychodach i kosztach wspólnych przedsięwzięć był ujmowany we wszystkich pozycjach. Miał więc wpływ na wysokość sum bilansowych, wartość przychodów ze sprzedaży grupy, jej rentowności, czy wskaźnik EBITDA.
Nowy standard został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 29 grudnia 2012 roku. Pierwotnie miał obowiązywać od 1 stycznia bieżącego roku, jednak wydłużający się proces zatwierdzania standardu przez Unię przesunął datę obowiązywania na 2014 rok.
