Rafał Ziemkiewicz ("Rzeczpospolita", Uważam Rze"), Andrzej Stankiewicz ("Newsweek") i Łukasz Warzecha ("Fakt") tym razem zajmują się poważnymi wydarzeniami, czyli szczytem Partnerstwa Wschodniego w Polsce.

Rafał Ziemkiewicz

: Żeby utrzymać się w poważnym nastroju, porozmawiajmy o poważnym wydarzeniu, jakim był albo miał być odbyty w Warszawie szczyt, który dał jakieś ważne impulsy na politykę wschodnią.

Andrzej Stankiewicz:

Są dwie płaszczyzny. Jeśli chodzi o taką doraźną politykę krajową, czyli plany Platformy, żeby wykorzystać to politycznie w kampanii wyborczej, to okazało się, że nie za bardzo da się to zrobić. Po pierwsze była trochę niższa ranga uczestników, niż się spodziewano. Nie dało się zagrać tymi czerwonymi dywanami na podwórku. Tak czy inaczej było to ważne wydarzenie. Nie do końca wierzę, że sygnał, który wysłał premier do Białorusi, jakiejś pomocy finansowej ze strony UE, w zamian za jakąś demokratyzację kraju jest to sygnał szczery.

Unia nie wierzy, że jest to w ogóle możliwe i ja też w to nie wierzę. Ważniejszy problem to problem Ukrainy i jaką drogą chce iść. Polska zakładała, że do końca roku uda się podpisać układ stowarzyszeniowy Ukrainy z UE. To jest potwornie ważna rzecz, bo w tym samym czasie Rosjanie zabiegają, żeby Ukraińcy związali się z nimi, specjalną umową wolnocłową. Tylko kwestia współpracy Ukrainy to nie jest tylko gospodarka, to też kwestia polityczna. Jeżeli się zamyka w więzieniu liderkę opozycji, jak to zrobił Janukowycz z Julią Tymoszenko, to trudno rozmawiać z UE. To jest problem. Polska dyplomacja stara się wszystkimi metodami zmusić Janukowycza do znalezienia takiej formuły, żeby Julia Tymoszenko została zwolniona. Ja mam nadzieję, że to się uda. Podpisanie umowy z Ukrainą, bez względu na to kto to zrobi w imieniu Polski, bez względu na to, kto ją zrobi, to jednak będzie sukces polskiej dyplomacji.

Rafał Ziemkiewicz:

W tej sytuacji, ze względów politycznych nikt poważny decyzji wobec Ukrainy w Europie nie będzie podejmował. Polska polityka wobec Białorusi rozsypała się już jakiś czas temu, bo okazało się, że kuszenie Łukaszenki nic nie dało. On co prawda ma obecnie kryzys gospodarczy, więc mógłby być skłonny na takie kuszenie. Krótko mówiąc, czy mogło coś wyjść namacalnego z tego szczytu?

Łukasz Warzecha:

Jeśli chodzi o Białoruś, to troszkę mi to przypomina problem Stanów Zjednoczonych i świata zachodniego z Koreą Północną. Bo tam jest cały czas bardzo podobna metoda. Wygląda to tak - Kim Dżong Il mówi: "No, to my tam czegoś nie zrobimy, ale pomóżcie nam”. No to pomagamy, a on później mówi: "A jednak zrobimy” albo „Może nie zrobimy, ale pomóżcie nam”. Tak dookoła Wojtek to przebiega.