Jeśli przepisy wymieniające rodzaje odliczeń mówią o niepełnosprawnych z I grupą inwalidztwa, to chodzi o osoby, w stosunku do których orzeczono całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności.
Osoby z II grupą inwalidztwa to takie, które mają orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Niepełnosprawny na utrzymaniu
Odliczenie jest dla osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów. Z ulgi skorzystają bowiem także ci, którzy utrzymują osoby niepełnosprawne (współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodzeństwo, rodziców współmałżonka, ojczyma, macochę, zięciów i synowe).
Dochody osób znajdujących się pod ich opieką nie mogą jednak przekroczyć w ciągu roku 9120 zł. W razie kontroli urzędu trzeba będzie oczywiście wykazać, że niepełnosprawny pozostaje na naszym wikcie, np. że mieszka z nami, a jego zarobki nie pozwalają na samodzielną egzystencję.
Limit dla lekarstw
Większość odliczeń jest nielimitowanych. Tylko opłaty na przewodnika, psa i samochód odliczymy do 2280 zł rocznie. Natomiast kupując medykamenty, pomniejszymy dochód o różnicę między poniesionymi w danym miesiącu wydatkami a kwotą 100 zł.
Przykład: