W tym kontekście często padają trudne, ale podstawowe pytania: ile swobody w tworzeniu prawa miejscowego, ile nadzoru nad przyjętymi rozwiązaniami, a ile wolności w kreowaniu i uzewnętrznianiu własnych koncepcji i poglądów. Czyli, ile wolności dla stanowienia reguł będących prawem, a ile w przypadku, gdy chodzi jedynie np. o rezolucję.
Mówiąc po ludzku, jakie ma być prawo, zwłaszcza to miejscowe? Jakie są jego granice, kiedy przekształca się ono w deklaracje, regulaminy, rezolucje, niezobowiązujące uchwały, wnioski, opinie, stanowiska. I jeśli się ujawni w wyżej wymienionych formach, to czy jakiś organ może je usunąć z obrotu, unieważnić, kontrolować nadzorować, poprawiać, korygować. Inaczej, gdzie się kończy prawo, gdzie zaczyna?