Nie czekajmy na budowę fabryk samochodów

[b]Czy kryzys doprowadził do zmian w napływie charakteru inwestycji? [/b]

Zmalała ilość reinwestycji. Filie dużych koncernów, które uplasowały się w Polsce, zasilają przede wszystkim swoje centrale. Ponadto powoli zmierzamy ku roli środkowoeuropejskiego centrum nowoczesnych usług. Takich projektów w przygotowaniu mamy już blisko 20. Niektóre są dość duże, dające zatrudnienie ponad tysiącu osobom z wyższym wykształceniem. Można stwierdzić, że blisko jedna trzecia naszego portfela to nowoczesne usługi biznesowe.

[b]Czy w takim razie minął już czas budowy nowych kapitałochłonnych fabryk?[/b]

Niekoniecznie. Ale na takie zakłady, gdzie potrzeba wyłącznie siły roboczej przy taśmie, gdzie w grę wchodzą przede wszystkim czynności powtarzalne nie- wymagające wysokich kwalifikacji, nie powinniśmy specjalnie liczyć. Głównym argumentem jest cena siły roboczej – w tym przypadku na szczęście przestaliśmy się wlec w ogonie Europy. Ale trzeba zaznaczyć, że konkurujące z nami o nowe inwestycje takie kraje jak Rumunia i Bułgaria są pod tym względem o jakieś 20 proc. od nas tańsze. Że nie wspomnę o państwach bardziej odległych, np. Indiach czy Egipcie.

[b]Czy w tym roku możemy się spodziewać jakichś inwestycyjnych fajerwerków?[/b]

Tak. Pojawi się kilka ciekawych i wartościowych przedsięwzięć. Ale wyrzućmy spod powieki marzenia z połowy lat 90., np. o nowych fabrykach samochodów. Teraz będą inwestycje z branż wysokich technologii, ale średniej wielkości.