Bukiel: lekarz powinien zadecydować, czy pracować w publicznie, czy prywatnie

Tylko taki zakaz mógłby być impulsem do rzeczywistej naprawy publicznego lecznictwa – pisze w felietonie na branżowym portalu medexpress.pl szef Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy (OZZL) dr Krzysztof Bukiel. Dodaje, że dziś, gdy lekarz może łączyć pracę w obu systemach, wykorzystuje swoją pozycję w publicznym szpitalu, by zarabiać pieniądze w placówce prywatnej.

Zdaniem związkowca dzieje się tak, bo wizytę w prywatnym gabinecie profesora, ordynatora czy specjalisty pracującego w szpitalu pacjenci traktują jako „przepustkę" do szpitala.

Czytaj także: Pielęgniarki stawiają warunki. Są gotowe do protestów

– Do napisania tego tekstu zainspirowała mnie tzw. sprawa prof. Tomasza Grodzkiego, a raczej odpowiedź na pytanie, dlaczego profesor medycyny, kierownik kliniki i wybitny lekarz pracował po godzinach w prywatnym gabinecie. Odpowiedź znalazłem w sprawozdaniu majątkowym innego lekarza, byłego senatora, również profesora, kierownika kliniki i ordynatora, który w publicznym szpitalu zarabiał ok. 5,5 tys. zł miesięcznie, a w gabinecie prywatnym 90 tys. zł – mówi dr Bukiel.

Młody samorząd na tak

Głos szefa organizacji zrzeszającej kilkadziesiąt tysięcy lekarzy wywołał burzę w środowisku.

– Taką wypowiedzią szef OZZL strzela sobie w stopę, bo połowa środowiska świetnie się czuje w takim systemie i nie zamierza z niego rezygnować. Na taki ruch nigdy nie zgodzi się samorząd lekarski – mówi nam lekarz z kilkudziesięcioletnim stażem, który woli pozostać anonimowy.

Prezes Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie dr Łukasz Jankowski, jeden z najmłodszych szefów izb w Polsce, jest zwolennikiem takiego rozwiązania:

– Lekarzowi jest wszystko jedno, kto jest właścicielem przychodni – państwo czy przedsiębiorca. Ważne są warunki pracy, w tym wynagrodzenie. Gdyby w państwowych placówkach zapewnić odpowiednie warunki, taki zakaz byłby pożądany – zapewnia.

Anna Gołębicka, strateg, ekspert Centrum im. Adama Smitha i doradca OZZL, zauważa, że zakaz łączenia pracy w obu sektorach jest korzystny dla obu stron:

– Pacjent nie musi lawirować między systemem prywatnym a państwowym, a zawód lekarza bardzo się urynkawia, gdyż zabiega o niego w 100 proc. albo system prywatny, albo państwowy – uważa Anna Gołębicka.

Jeszcze za wcześnie

Nie brakuje głosów, że polska ochrona zdrowia nie jest gotowa na tak radykalne rozwiązania. Dr Jerzy Gryglewicz z Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego uważa, że wobec braków kadrowych w systemie nie ma miejsca na eksperymenty.

Podobne obawy ma Jerzy Przystajko, ekspert ochrony zdrowia z Partii Razem.

– Boję się, że sektor publiczny nie byłby w stanie skutecznie rywalizować z prywatnym pod względem wysokości wynagrodzeń i warunków pracy – mówi Jerzy Przystajko i przypomina, że podobny pomysł pojawił się dwa lata temu przy okazji protestu rezydentów i dotyczył rejestrowania czasu pracy lekarzy tak jak maszynistów.

– Chodziło o to, by skończyć z pracą ponad siły, bez względu na strukturę właścicielską. Bo medyk pracujący ponad 60 godzin w tygodniu jest zagrożeniem dla pacjentów – tłumaczy ekspert.

Współzałożyciel Porozumienia Rezydentów OZZL Damian Patecki zauważa, że rozwiązanie warto najpierw przetestować.

– Twardy zakaz może być problematyczny dla anestezjologów i chirurgów, którzy pracując w pełnym wymiarze godzin w szpitalu, mają niewiele czasu na prywatne operacje. To często stosunek 200 godzin w szpitalu publicznym do 20 w prywatnym. Oni nie wykorzystają swojej pozycji – argumentuje Patecki. I dodaje, że lepszym pomysłem byłyby podwyżki dla lekarzy w systemie publicznym. Bez zakazów.

Opinia dla „Rzeczpospolitej"

prof. Łukasz Szumowski, minister zdrowia