Małgorzata Manowska reaguje na ruch rządu. Wyjaśnia, dlaczego nie zawiadomi prokuratury

Stanowisko dotyczyły podjętej w ubiegłym tygodniu uchwały Rady Ministrów w sprawie przeciwdziałania negatywnym skutkom kryzysu konstytucyjnego w obszarze sądownictwa. Odnosi się ona do trzech instytucji: Trybunału Konstytucyjnego, Krajowej Rady Sądownictwa oraz Sądu Najwyższego.

W uchwale znalazło się między innymi stwierdzenie, że "Sąd Najwyższy orzekający w składach, w których zasiada osoba powołana do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, nie spełnia wymogów niezależności i bezstronności".

O przyjęciu uchwały mówił podczas środowej konferencji prasowej premier Donald Tusk. - Dużo czasu zabrało nam dokładnie zanalizowanie, co robić z werdyktami Sądu Najwyższego, szczególnie wtedy, kiedy w Sądzie Najwyższym orzekają ci, którzy według polskiego prawa, konstytucji, nie powinni tam zasiadać - przyznał szef rządu.

Zaznaczył, że zawsze wtedy, kiedy werdykty te są wadliwe – zgodnie z uchwałą Sejmu, jeśli chodzi o Trybunał Konstytucyjny i zgodnie z uchwałą rządu, jeśli chodzi o Sąd Najwyższy – będą opatrzone przypisem. - Aby każdy, kto będzie czytelnikiem tej publikacji, wiedział, że (...) ta sytuacja, instytucje lub werdykty są wadliwe z punktu widzenia państwa polskiego - powiedział premier.

Jak pisaliśmy na łamach rp.pl, w czwartek w Dzienniku Ustaw opublikowano dwie pierwsze uchwały Izby Kontroli Nadzwyczajnej opatrzone specjalnym przypisem.

Czytaj więcej

Prawo w Polsce

Donald Tusk: wadliwe werdykty SN i TK będą opatrzone specjalnym przypisem

Rząd przyjął uchwałę zakładającą, że wadliwe werdykty Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego - ze względu na orzekający skład sędziowski - będą opatrzone specjalnym przypisem.

Małgorzata Manowska: przykłady hybrydowych praktyk dezinformacyjnych

W swoim stanowisku I Prezes Sądu Najwyższego dr hab. Małgorzata Manowska wskazała, że "w przepisach ustawowych regulujących konieczność publikacji uchwał Sądu Najwyższego stwierdzających ważność wyborów parlamentarnych, podobnie jak w ustawie o ogłaszaniu aktów normatywnych, nie przewidziano możliwości dodawania do pozycji publikacyjnych żadnych dodatkowych treści, poza treścią uchwał Sądu Najwyższego".

I Prezes SN zaznaczyła przy tym, że „w szczególności, nie mogą być to treści publikowane na mocy uchwały Rady Ministrów, która w świetle art. 93 ust. 1 Konstytucji nie jest źródłem prawa w Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem nie może modyfikować treści żadnej z ustaw, ale musi być z nimi zgodna”. 

W związku z tym, jak napisała "dodanie do pozycji Dziennika Ustaw ogłaszającej uchwały Sądu Najwyższego treści przewidzianej wyłącznie w uchwale Rady Ministrów, narusza wspomniane przepisy Kodeksu wyborczego oraz ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych stanowiąc bezprawną ingerencję w treść uchwały Sądu Najwyższego".

Dalej Małgorzata Manowska odniosła się do kwestionowania Izby Kontroli Nadzwyczajnej przez członków rządu. "Wśród ministrów kwestionujących przepisy ustawy tworzące Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych prym wiedzie Minister Sprawiedliwości Adam Bodnar. W kontraście do jego szeroko nagłaśnianych wypowiedzi o charakterze dezinformacji, w rzeczywistości jako Prokurator Generalny lub jako Minister Sprawiedliwości Adam Bodnar wielokrotnie zajmował stanowiska procesowe w sprawach rozpoznawanych w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego" - wskazała I Prezes Sądu Najwyższego i przytoczyła dane. Wynika z nich m.in., że do tej Izby w 2024 roku wpłynęły 64 skargi nadzwyczajne Adama Bodnara, a Prokuratura Krajowa nadesłała merytoryczne stanowisko dotyczące protestów przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego w 33 sprawach.

„Tym samym, wszelkie wywody polityka pełniącego urząd Ministra Sprawiedliwości oraz Prokuratora Generalnego, jakoby Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych nie istniała lub nie była sądem, należy uznać za przykłady hybrydowych praktyk dezinformacyjnych osłabiających Rzeczpospolitą Polską oraz podważających zaufanie obywateli do instytucji państwowych, które to praktyki powinny się spotkać z adekwatną reakcją organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa” - podsumowuje Małgorzata Manowska.