Podniesienie wieku emerytalnego. "Gospodarka domaga się takiego ruchu"

– Wszyscy muszą pracować najdłużej, jak się da. Jeśli nic nie zrobimy, emerytury będą znacznie niższe niż dzisiaj – uważa Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, minister funduszy i polityki regionalnej (Polska 2050). I nie wyklucza podniesienia wieku emerytalnego.

Jej słowa wywołały małą polityczną burzę w środku lata. Koalicjanci przekonują, że nie ma planów podwyższenia wieku emerytalnego. Ręce zacierają politycy PiS, którzy od dawna próbują straszyć wyborców, że Tusk „każe im pracować do śmierci”.

Zachęty do dłuższej pracy to za mało?

– Nie wiem, w czyim imieniu wypowiada się minister funduszy. Pracowałem nad programem Polski 2050 i nie było tam planów podnoszenia wieku emerytalnego – mówi nam Paweł Wojciechowski, ekonomista, przewodniczący Rady Programowej Instytutu Finansów Publicznych, były minister finansów.

Zwraca uwagę, że wprawdzie wśród kamieni milowych w Krajowym Planie Odbudowy było podwyższenie wieku emerytalnego, ale chodziło o wiek efektywny, a nie ustawowy. – Ten pierwszy da się podnieść bez tego drugiego – mówi Paweł Wojciechowski.

Czytaj więcej

Rynek pracy

Strażnika w postaci „wieku emerytalnego” najłatwiej jest postawić

Wiek emerytalny jest jak bumerang: wraca do tego, kto nieopatrznie o nim wspomni, kosząc po drodze wszystko, co napotka. W Polsce to chyba najbardziej upolityczniona kategoria ekonomiczna.

– Są liczne instrumenty, które zachęcają osoby w wieku okołoemerytalnym do tego, by pozostawały na rynku pracy – mówi prof. Agnieszka Chłoń-Domińczak, ekonomistka, prorektorka Szkoły Głównej Handlowej. Zwraca uwagę, że w nowym systemie emerytalnym zmienił się sposób liczenia emerytur. – Liczy się teraz, ile zgromadziliśmy na swoim koncie, ale też liczba przepracowanych lat. I im bliżej końca pracy, tym szybciej rośnie uzbierana składka. Tak działa siła procentu składanego. Z drugiej strony zebrany kapitał dzielimy przez prognozowany czas trwania życia na emeryturze. Im później przechodzimy, tym ten okres jest krótszy. Większy kapitał dzielimy przez mniej lat, emerytura jest więc wyższa – tłumaczy Agnieszka Chłoń-Domińczak. – System działa tak, że każdy rok przepracowany po osiągnięciu wieku emerytalnego podwyższa emeryturę o 7–8 proc.

Zwraca uwagę, że zasada ta działa szczególnie mocno, gdy nie łączymy emerytury z pracą, lecz jedynie pracujemy, pozwalając, by rósł i procentował cały kapitał. Ekonomistka przypomina, że najwyższą emeryturę w wysokości 43 tys. zł miesięcznie ZUS wypłaca mieszkańcowi Zabrza, który pracował ponad 62 lata, do 86. roku życia.

Wskazuje ponadto na stosunkowo nowy instrument, czyli PIT-0, który sprawia, że osoby, które zdecydują się przedłużyć swoją aktywność zawodową, po osiągnięciu wieku emerytalnego płacą znacznie niższe podatki.

– W sytuacji, kiedy nie ma politycznej zgody i atmosfery do tego, by podnosić ustawowy wiek emerytalny, musimy bazować na tym, co jest, równocześnie edukując w zakresie decyzji emerytalnych – mówi Agnieszka Chłoń-Domińczak. – Należy też starać się wyjaśniać społeczeństwu, dlaczego podnoszenie wieku emerytalnego jest potrzebne. Zwłaszcza zrównanie wieku kobiet i mężczyzn, bo dziś kobiety, które przechodzą na emeryturę wcześniej od mężczyzn, mają świadczenia niższe średnio o 1500 zł, czyli o ok. 30 proc. A żyją dłużej.

Czytaj więcej

Opinie Ekonomiczne

Bogusław Chrabota: Popieram Pełczyńską-Nałęcz. Musimy podnosić wiek emerytalny

Jeśli nie podniesiemy wieku emerytalnego, wpędzimy Polskę w kłopoty. Problem tylko w tym, że PiS używa tej sprawy jak bejsbolowego kija na Donalda Tuska.