Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę podatniczki, od której fiskus domagał się tzw. podatku od budynków.
Konkretnie chodziło o ośrodki wczasowe. Kobieta we wniosku o interpretację wyjaśniła, że prowadzi firmę. To sieć ośrodków wypoczynkowych położonych nad morzem i w górach, obejmujących m.in. budynki, w których zlokalizowane są apartamenty oraz domki stanowiące odrębne budynki.
Usługa hotelarska — czy to najem?
Podatniczka tłumaczyła, że nieruchomości są wykorzystywane do świadczenia usług polegających na zapewnieniu gościom krótkoterminowego pobytu i noclegu. W trakcie pobytu w apartamencie czy domku goście bez dodatkowej opłaty mogą korzystać m.in. z basenu, brodziku dla dzieci, placów zabaw, siłowni, jacuzzi, kawiarni czy bistra. Za dodatkową opłatą klienci mają zaś dostęp m.in. do parkingu, grilla elektrycznego, ręczników, akcesoriów dziecięcych czy ekspresu do kawy. Z wniosku wynikało, że apartamenty i domki udostępniane są gościom na doby. Dodatkowo gość płaci za prąd, wodę i ścieki oraz ogrzewanie według ich zużycia.
Podatniczka chciała potwierdzenia, że jej ośrodki wczasowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT. A to dlatego, że w jej ocenie świadczenie opisanych usług nie jest tożsame z oddaniem nieruchomości w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze.
Czytaj więcej
Firmy mogą nie wpłacać daniny obliczonej od przychodów z budynków, jeżeli jest ona niższa od kwoty podatku dochodowego za dany miesiąc.
