Nowelizacja ustawy dotyczącej izolacji postpenalnej to bez wątpienia długo wyczekiwane działanie. Aktualna treść nowelizacji nie odpowiada jednak potrzebom zmian. Te powinny być bez wątpienia kompleksowe.
Ustawa z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób ukształtowała w Polsce środki, które można zastosować wobec osób, które odbyły w pełni karę pozbawienia wolności. Jeżeli sąd uzna, że osoba stwarza wysokie zagrożenie dla społeczeństwa, może orzec nadzór prewencyjny. W przypadku opinii o bardzo wysokim zagrożeniu dla społeczeństwa sąd może bezterminowo pozbawić wolności, umieszczając w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym (KOZZD) – podmiocie leczniczym, prowadzącym terapię zaburzeń psychicznych w postaci upośledzenia umysłowego, zaburzeń osobowości lub zaburzeń preferencji seksualnych.