Dariusz Maciej Grabowski: Samorząd potrzebny od zaraz

Szczerze dziękuję pani Henryce Bochniarz za artykuł w „Rzeczpospolitej” pt. „Samorząd gospodarczy? Osiem razy NIE”. Zareagowała na działania środowiska Ruchu Społecznego Powszechnego Samorządu Gospodarczego i przedstawiła swój pogląd – zdecydowanej przeciwniczki tej idei. A dziś polscy przedsiębiorcy najbardziej potrzebują jasnej deklaracji: kto po ich stronie – kto swój, kto przeciw nim – kto obcy.

Pani Henryka Bochniarz jest przewodniczącą Rady Głównej Konfederacji Lewiatan. Dziś na 21 członków bezpośrednich tej organizacji tylko sześć firm ma polski rodowód, a 15 reprezentuje kapitał zagraniczny.

Czytaj więcej

Opinie Ekonomiczne

Henryka Bochniarz: Samorząd gospodarczy? Osiem razy NIE

Obligatoryjny i finansowany z podatków samorząd gospodarczy to prezent nie dla przedsiębiorców, ale dla władzy.

O co toczymy bój? O upodmiotowienie polskich przedsiębiorców, głównie tych małych i średnich, oraz siedmiu milionów zatrudnionych tam pracowników. Czas, by z wielkiego społecznego niemowy uczynić partnera dla władz politycznych i samorządowych. Bój idzie o strategię i politykę społeczno-gospodarczą zgodną z interesem i w interesie polskich pracowników i pracodawców. Bój idzie o dobre perspektywy dla Polski.

Wypłukiwanie klasy średniej

Dziś polska przedsiębiorczość to około 2,2 mln firm, wśród nich 1,4 mln to samozatrudnieni. W ciągu ostatnich 10 lat przybyło ich 30 proc., a o 10 proc. ubyło firm małych i średnich. Co to znaczy? Trwa proces „wypłukiwania” polskiej klasy średniej, która dopiero powstaje i powinna krzepnąć. Jednocześnie np. zysk Biedronki wzrósł w ubiegłym roku o około 30 proc. Kosztem kogo? Polskich małych rodzinnych sklepów, które bankrutują.

Trwa transfer za granicę zysków firm z kapitałem zagranicznym, który przekroczył 130 mld zł rocznie, a płacone u nas podatki są marginalne w stosunku do obrotów. Tymczasem padają duże polskie firmy, np. Ursus. Tak się dzieje za sprawą polskich banków, instytucji rządowych. Właściciel Ursusa był współzałożycielem Konfederacji Lewiatan. Czy Konfederacja upomniała się i wsparła Ursusa? Lewiatan jak milczał, tak milczy.

Najbliższe lata rozstrzygną o losie polskiej przedsiębiorczości. Już dziś młodzi odrzucają tradycję „z ojca na syna”, nie chcą przejmować firm. Widzą trud rodziców, brak szacunku otoczenia, pogardę i lekceważenie ze strony biurokracji i rządzących. Mając wykształcenie, wybierają więc emigrację.

„Władza powinna się skupić na w pełni profesjonalnej, dobrej i dobrze skonsultowanej legislacji gospodarczej” – pisze Henryka Bochniarz i dodaje, że wystarczy „zadbać o dobre funkcjonowanie Rady Dialogu Społecznego”. Mówiąc językiem polityków, proponuje trochę ciepłej wody w kranie, jak było za PO, i trochę socjalu, jak jest za PiS. Brak programu gospodarczego w tak dramatycznym dla Polski momencie obnaża bezideowość jej środowiska. Dowodzi to, że bez znaczenia są fakty: rosnąca liczba bankrutujących polskich firm, 65 proc. udziału firm zagranicznych w eksporcie, 50 proc. w inwestycjach, zwiększające się zatrudnienie na czarno i szaro.

Pani Bochniarz stawia tezę: „Chcemy gospodarki z maksymalnie ograniczoną rolą państwa? Nie twórzmy struktur, które tę rolę wzmacniają. Dzisiejszy model wielu organizacji, które są finansowo i politycznie niezależne… jest optymalny”. Jestem przeciwnego zdania – słabnąca polska mała i średnia przedsiębiorczość potrzebuje sprawnego, przyjaznego, zaangażowanego państwa, które przywróci równość reguł gry rynkowej między polskimi a zagranicznymi podmiotami. Wiem, że dla władzy politycznej, rodzimych monopoli i firm zagranicznych pojawienie się prawdziwej polskiej reprezentacji przedsiębiorców to najczarniejszy scenariusz.

Pani prezes dziwi się, że bierzemy przykład z organizacji przedsiębiorców w Niemczech. Obrusza się niczym legendarna Wanda, która Niemca nie chciała, ale jakoś nie przeszkadza jej, że w Lewiatanie firm niemieckich jest na pęczki. My od Niemców chcemy skopiować: szkolnictwo zawodowe, sądownictwo gospodarcze, to co dziś dogorywa bądź źle funkcjonuje w Polsce, a powinno służyć przedsiębiorcom. Chcemy być w UE równoprawnym partnerem, nie jak dziś podwykonawcą, poddostawcą pracochłonnego i często ekologicznie brudnego półproduktu.

Obowiązek czy nie

By obrzydzić polskim przedsiębiorcom powszechny samorząd gospodarczy, Henryka Bochniarz przywołuje argument, że obligatoryjność to ograniczenie wolności to narzucany im obowiązek. Tak nie jest. Przynależność do PSG wynika z prowadzenia działalności gospodarczej na danym terenie i jest wyłącznie wpisem, tak jak ma to miejsce z tytułu miejsca zamieszkania. Nie rodzi żadnego obowiązku – ani podatkowego, ani innego. Z faktu, że mieszkam na danym terenie, nie wynika, że muszę angażować się w życie lokalnej społeczności.