Ogólne zasady, jakimi muszą się kierować producenci kominków przy ich projektowaniu, zawarte są w unijnej dyrektywie nazywanej potocznie Ekoprojekt lub EcoDesign (dotyczy ona również wielu innych urządzeń związanych z energią, w tym urządzeń elektronicznych). Szczegółowe wytyczne znajdują się w rozporządzeniach wykonawczych dotyczących konkretnych grup produktów. W przypadku kominków kluczowe są dwa dokumenty wydane jeszcze w 2015 r. Producenci mieli czas na dostosowanie się do zawartych tam wymogów do roku 2018 oraz 2022.
Druga grupa przepisów skierowana jest bezpośrednio do właścicieli nieruchomości, w których zainstalowane są kominki, kozy itp. Są to uchwały antysmogowe przyjmowane w poszczególnych województwach. Wskazują one m.in. do kiedy w danym mieście czy regionie można używać sprzętów niespełniających wymogów Ekoprojektu (lub innych norm określonych w tych uchwałach). Oprócz uchwał antysmogowych samorządy województw przyjmują także lokalne Programy Ochrony Powietrza. W nich z kolei mogą być zawarte zakazy używania kominków w tzw. dni smogowe.
Jakie wymagania muszą spełniać domowe kominki według Ekoprojektu?
Ekoprojekt (a dokładniej rozporządzenia do tej dyrektywy dotyczące kominów i innych tego typu urządzeń – określanych ogólnie jako „miejscowe ogrzewacze pomieszczeń”) określa, jakie wymagania powinny spełniać kominki w zakresie takich parametrów jak:
- sezonowa efektywność energetyczna,
- emisje cząstek stałych (PM),
- emisje organicznych związków gazowych (OGC),
- emisje tlenku węgla (CO),
- emisje tlenków azotu (Nox).
Dokładne wartości wymienione w rozporządzeniach różnią się w zależności od tego, z jakim typem „miejscowego ogrzewacza pomieszczeń” mamy do czynienia. Unijne rozporządzenia wyróżniają kominki (miejscowe ogrzewacze powietrza) z otwartą komorą spalania, kominki (miejscowe ogrzewacze powietrza) z zamkniętą komorą spalania, kominki na paliwo stałe z zamkniętą komorą spalania wykorzystujące drewno prasowane w formie peletów czy kuchenki.
