Jego dzieła zdobią w Rzymie m.in. kościoły San Stanislao dei Polacchi, Santa Lucia della Tinta, wnętrza Palazzo Bonaparte i Villi Borghese. Łączą elementy baroku, rokoka i klasycyzmu i artystycznie są porównywalne z malarstwem zachodnioeuropejskiego.
Kuntze był obdarzony nieprzeciętnym talentem, artystą wszechstronnym, twórcą obrazów sztalugowych i malowideł monumentalnych oraz elementów dekoracyjnych.
Tadeusz Kuntze: Polak w Wiecznym Mieście
Urodził się w Zielonej Górze, a młodość spędził w Krakowie. Na studia pojechał do Rzymu dzięki mecenatowi biskupa płockiego i kanonika krakowskiego Andrzeja Stanisława Załuskiego. W Wiecznym Mieście ukończył Akademię Francuską u Lodovica Mazzantiego oraz Scuola del Nudo przy Akademii św. Łukasza. Wrócił po nich o Krakowa na krótko. Po dwóch latach znów powrócił do Rzymu i mieszkał w nim do końca życia.
Czytaj więcej
Na międzynarodowej wystawie Goi, towarzyszącej Expo w Saragossie, warszawskie Muzeum Narodowe prezentuje siedem obrazów Tadeusza Kuntzego
Tworzył tam na zamówienie polskich zleceniodawców, jak i włoskich: kardynała Enrico Benedetto Stuarta i arystokratów: Marcantonia IV księcia Borghese, Bartolomea księcia Corsini, Giovanniego markiza Rinuccini. Freski dekoracyjne w klasycyzującym stylu, oraz ekspresyjne kompozycje alegoryczne i religijne. Wykonywał też obrazki rodzajowe ze scenami z życia rzymskiej ulicy (na wzór popularnych wówczas scenek Pietra Longhi ) i domów arystokracji (przypominające podobne kompozycje Hogartha).
