Aktualizacja: 31.05.2011 15:39 Publikacja: 31.05.2011 15:39
Foto: ROL
Rozmawia Anna Kilian
Pana film otworzył 2. Przegląd Nowego Kina Francuskiego w Muranowie i spotkał się z aplauzem publiczności. Czy we Francji było podobnie?
Philippe Le Guay:
„Kobiety z 6. piętra" były kinowym hitem. Wielu Francuzów z mojego pokolenia świetnie pamięta czasy, gdy w Paryżu w charakterze domowej służby pracowało mnóstwo Hiszpanek.
Także u pana. A pana ojciec – podobnie jak bohater filmu Jean-Louis Joubert – również inwestował na giełdzie majątek klientów swojej firmy...
Mój film po części odnosi się do naszej rodziny. Gdy byłem chłopcem, pracowała u nas i mieszkała na tytułowym szóstym piętrze kamienicy w pomieszczeniach dla służby młoda Lourdes. Pochodziła z wioski w Galicji. Była też moją nianią i w pewnym momencie zupełnie mieszałem francuski z hiszpańskim, a także modliłem się po hiszpańsku.
Czy hiszpańskich służących było w latach 60. rzeczywiście tak dużo, jak to sugeruje pana komedia?
Tak! Znajdywały pracę – za pośrednictwem kościołów – już w godzinę po tym, gdy wysiadły z autobusu czy pociągu. To one mogły przebierać wśród paryskich rodzin, a nie na odwrót. I zmieniały je, gdy tylko coś im się nie podobało, co zdarzało się całkiem często, nawet na dwie godziny przed przybyciem gości na ważne domowe przyjęcia. Pamiętam, jak przechadzały się w grupkach, we własnym gronie, jak razem chadzały do kościoła, na walki bokserskie do Salle Wagram, na tańce, do kabaretu. Widać było, jak te kobiety przybyłe z wiosek, w których czas się zatrzymał na początku XX wieku, pochodzące z konserwatywnych, patriarchal- nych rodzin, w Paryżu odżywały. Jak cieszyły się życiem. I to pomimo tego, że pracowały niezwykle ciężko, nierzadko od godz. 6, 7 rano do 23, a w ciągu dnia miały tylko krótką przerwę na lunch i spotkania z przyjaciółkami.
Czytaj więcej w Życiu Warszawy
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Życie Warszawy
Rozmawia Anna Kilian
Pana film otworzył 2. Przegląd Nowego Kina Francuskiego w Muranowie i spotkał się z aplauzem publiczności. Czy we Francji było podobnie?
Dziś w warszawskiej Zachęcie Hanna Wróblewska, ministra kultury i dziedzictwa narodowego, a zarazem komisarz Pawilonu Polskiego w Wenecji, wręczyła nominacje zespołowi, który zwyciężył w konkursie na projekt przyszłorocznej wystawy.
Nowa, otwarta dla publiczności od dziś wystawa czasowa w Muzeum Historii Polski w Warszawie, upamiętnia 1000. rocznicę koronacji pierwszego króla Polski, Bolesława Chrobrego.
Zakończył się WspółKongres Kultury (7-9 listopada). Nie mógłby się odbyć za rządów Zjednoczonej Prawicy, ale też ujawnił zjawiska, które miały się już nie powtarzać.
- Pytanie, co w kulturze z sąsiadami mamy sobie do zaproponowania, jest bardzo ważne, trzeba na nie odpowiedzieć – mówi Robert Piaskowski, dyrektor Narodowego Centrum Kultury, w rozmowie o Festiwalu Eufonie, który w ośmiu miastach potrwa do 8 grudnia.
Mieszkańcy Europy z jednej strony nadal wierzą, że transformacja energetyczna zabezpieczy dobrobyt następnych pokoleń. Z drugiej jednak strony obawiają się, że koszty ochrony klimatu dotkną ich finansowo. Z badania klimatycznego zleconego przez Fundację E.ON wynika, że Europejczycy popierają transformację, ale oczekują od rządów swoich państw konkretnego planu i większego zdecydowania w działaniu.
W dniach 7–9 odbędzie się współKongres Kultury, którego tematy wybrano w głosowaniu. Najwięcej głosów otrzymał panel „Jak zapobiegać nadużyciom władzy w instytucjach kultury?”.
Aktor powinien oddać całą złożoność swojego bohatera. Nie narzucać widzowi ocen, ale sprawić, by odczuł on skomplikowanie człowieka i sam go ocenił. Zadał sobie pytanie, dlaczego postąpił tak, a nie inaczej - mówi gwiazda, która spędza tydzień w Toruniu jako przewodnicząca jury głównego konkursu na festiwalu EnergaCAMERIMAGE.
Studio Paramount Pictures pokazało pierwszy plakat oraz zwiastun filmu „Mission: Impossible – The Final Reckoning”. W ósmej odsłonie popularnej serii filmów akcji nie zabraknie Toma Cruise’a.
Horrorowa logika staje w „Nieumarłych” na głowie, kiedy martwi wracają do żywych. Grozę zastępuje w nich bowiem żałoba.
„Substancja” daje do myślenia, jak każda okrutna baśń.
Polityka potrafi być fascynująca, ale i niesamowicie brudna, o czym przypomina filmowa adaptacja głośnej powieści Roberta Harrisa.
„Pod skórą” uznaje się za jeden z najwybitniejszych filmów XXI wieku. Do kin w naszym kraju trafia dekadę po swojej kinowej premierze.
Debatujący nad rolą Oleńki w „Potopie” twierdzili, że Małgorzata ma zbyt harde spojrzenie, a Oleńka to przecież wcielenie delikatności. Braunek uważała, że Billewiczówna jest osobą hardą i mocną, wbrew opiniom czytelników Sienkiewicza. Ona ją tak widzi i taką zagra.
Najbardziej bym chciał, by nasz film kiedyś pokazano w Rosji. Tak jak niegdyś w Niemczech po II wojnie światowej pokazywano filmy o tym, co zrobili naziści - mówi Ołeksandr Szczur, scenarzysta i producent filmu „Bucza”.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
