To sedno czwartkowego wyroku TSUE. Trybunał Sprawiedliwości UE odpowiadał na pytania prejudycjalne słowackiego Sądu Okręgowego w Preszowie, ale nie ma wątpliwości, że wyrok ten może mieć przełożenie na sprawy polskie, zresztą w TSUE czeka na orzeczenie kilkanaście zbliżonych pytań sądów polskich.
Kredyt konsumencki. Braki dotyczące rocznej stopy oprocentowania
Słowackie pytania dotyczyły wykładni dyrektywy 2008/48/WE z 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki. Pojawiły się one w sprawie dwóch konsumentów, którzy zaciągnęli kredyt w słowackim banku, zobowiązując się w umowie do jego spłaty w 108 miesięcznych ratach. Daty pierwszej i ostatniej raty były wskazane, ale zarzucili oni, że umowa nie określa jednak wyraźnie okresu jej obowiązywania. Po drugie nie zawiera ona założeń wykorzystywanych do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO). Dlatego w pozwie domagali się orzeczenia nieważności części warunków tej umowy i ustalenia, że są zwolnieni z odsetek i opłat od kredytu.
Czytaj więcej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przeprowadził rozprawę w sprawie „Myszak”. Dotyczy możliwości wstrzymywania spłat rat bankowi w upadłości.
RRSO, czyli pełny koszt kredytu konsumenckiego. Co orzekł TSUE?
Sąd krajowy zwrócił się do TSUE o wykładnię niektórych przepisów dyrektywy 2008/48/WE, a ten orzekł, że umowa o kredyt nie musi bezwzględnie określać, w sposób wyraźny, okresu jej obowiązywania, jeśli jej postanowienia umożliwiają konsumentowi ustalenie tego okresu w sposób łatwy i pewny. Do sądu krajowego należy zaś ustalenie, czy warunek ten został spełniony poprzez wskazanie daty rozpoczęcia i zakończenia obowiązywania umowy.
TSUE wskazał też, że założenia przyjęte do obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania (RRSO) muszą być wyraźnie wskazane w umowie. Nie wystarczy, aby konsument był w stanie samodzielnie je zidentyfikować analizując warunki umowy. Informacje te muszą umożliwiać konsumentowi sprawdzenie, czy RRSO została prawidłowo obliczona przez bank (przedsiębiorcę, a w Polsce np. firmę pożyczkową), a jeśli nie jest prawidłowo ustalona – na dochodzenie swoich praw, w szczególności prawa do odstąpienia od umowy. Z uwagi zaś na złożony charakter założeń przyjętych do obliczenia RRSO, konieczne jest wskazanie ich w sposób jasny, zwięzły i wyraźny w umowie. Sama możliwość zidentyfikowania ich przez konsumenta przez lekturę poszczególnych warunków umowy nie jest wystarczająca.
