W kolejce do psychiatry dziecko poczeka nawet siedem lat

Aż 238 dni trzeba średnio trzeba czekać na wizytę u psychiatry dziecięcego – wynika z danych zebranych przez fundację GrowSPACE we wszystkich województwach w kraju. Są jednak w miejsca, w których na wizytę trzeba czekać znacznie dłużej.

Najbardziej szokujący rekord padł w Będzinie. To właśnie tam, aby dostać się na konsultację psychiatry dziecięcego do Ośrodka Terapii i Psychoedukacji „Kompas” na NFZ należy poczekać aż 2441 dni. Pierwsza planowana wizyta u lekarza specjalisty przypada zatem szacunkowo na 6 maja 2030 roku. - Jeśli dziecko ma przykładowo 12 lat, to spokojnie w roku 2030 może się zapisywać już do „dorosłego” psychiatry. Rodzina nie będzie mogła liczyć na odpowiednią pomoc. Oczywiście w przypadku ogromnego kryzysu, który będzie zagrażać życiu można wezwać karetkę, ale to nie rozwiąże przyczyny problemów - Komentuje Dominik Kuc z Fundacji GrowSPACE.

Czytaj więcej

Komentarze

Joanna Ćwiek: Szkoła jest problemem Polaków, ale już nie polskich polityków

Rząd Zjednoczonej Prawicy zachowuje się tak, jakby nie widział problemu w polskim systemie edukacji i nie planował naprawiać złej sytuacji. Pytanie czy jeśli po wyborach dojdzie do zmiany u sterów władzy, sytuacja w szkołach się poprawi.

Psychiatrzy nieoficjalnie przyznają, że wezwanie karetki i zawiezienie dziecka na ostry dyżur to obecnie najczęściej spotykany sposób ominięcia kolejek do lekarza. To m.in. jedna z przyczyn przepełnienia oddziałów psychiatrii dziecięcej (pacjentów jest czasami o 100 proc. więcej niż miejsc). Część z nich można by leczyć ambulatoryjnie – problem w tym, że nie ma jak się dostać do lekarza w przychodni. - W niektórych placówkach można skrócić kolejkę, jeśli wizyta odbędzie się prywatnie. Wówczas są wolne terminy na przykład na maj 2024 roku. Nie każda rodzina dziecka w kryzysie może sobie jednak pozwolić na taki krok. Pamiętajmy też, że często diagnoza i leczenie nie kończą się na jednej wizycie - dodaje Wojciech Szumiło z Fundacji GrowSPACE.

Placówka w Będzinie to nie jedyne miejsce, w którym tak długo trzeba czekać w kolejkach. Przykładowo w Szpitalu Dziecięcym im. prof. dr. med. Jana Bogdanowicza SPZOZ w Warszawie kolejkę obliczono na ok. 1155 dni, SPZOZ Warszawa Wola - Śródmieście – ok. 1647 dni, Ośrodek Wczesnej Interwencji - Pilicka 21 w Warszawie – ok. 1191 dni a w Centrum Zdrowia Psychicznego Optimmed w Gdańsku – ok. 1445 dni.

Długość kolejek różni się także między województwami. W skali kraju najtrudniejsza sytuacja jest w województwie pomorskim i śląskim. Na Pomorzu średni czas oczekiwania na konsultację psychiatry dziecięcego to 411,15 dni, a w całym woj. śląskim jest to 512,85 dni. Z kolei najlepsza sytuacja jest w województwie lubelskim – 32 dni i w świętokrzyskim – 38 dni.

Fundacja GrowSPACE przygotowując swój raport opierała się na danych pozyskanych z NFZ za pośrednictwem portalu SwiatPrzychodni.pl. 

Czytaj więcej

Obszary medyczne

Ryszard Bugaj: Nowa polityka zdrowia

Potrzebna jest generalna reforma systemu ochrony zdrowia. Powinien być finansowany z budżetu państwa, a nie ze składek – pisze ekonomista, profesor PAN.

Dramatyczny brak psychiatrów dziecięcych

Przyczyną długich kolejek do lekarzy jest dramatyczny brak psychiatrów dziecięcych. W całym kraju pracuje zaledwie 555 osób. To oznacza, że jeden lekarz przypada na około 12 400 wszystkich dzieci i młodzieży do 18 roku życia.

Co prawda resort zdrowia umieścił psychiatrię dzieci i młodzieży na liście specjalizacji deficytowych (osoby, które się na nią zdecydują otrzymają 8308 zł brutto na pierwszych dwóch latach i 9063 zł brutto w kolejnych), ale zainteresowanie nią jest nikłe. Na początku tego roku naukowcy z Ośrodka Badań nad Migracjami oraz Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego zapytali studentów ostatniego roku medycyny, jaką specjalizację lekarską zamierzają wybrać. Okazuje się, że na psychiatrię dziecięcą wskazało mniej niż 1 proc. respondentów.

Coraz więcej prób samobójczych wśród dzieci

Trudny dostęp do lekarzy i brak wsparcia ze strony szkoły (w wielu placówkach brakuje pedagogów i psychologów) powoduje, że coraz więcej młodych ludzi, nie radząc sobie z kryzysem psychicznym, sięga po drastyczne środki.