Niebezpieczne wysiadanie z pendolino. Połowa peronów w Polsce nie spełnia norm

Zarządzająca infrastrukturą spółka PKP Polskie Linie Kolejowe (PLK) inwestuje rocznie miliardy złotych w modernizację linii, ale nie potrafi rozwiązać problemu nieodpowiedniej wysokości i szerokości peronów, utrudniających wsiadanie i wysiadanie z pociągów. Podróżni chcąc dostać się do wagonu, muszą się wspinać lub skakać.

– Mimo potężnych inwestycji w infrastrukturę w 437 przypadkach perony nie osiągają minimalnej dopuszczonej prawem wysokości 30 cm, 128 obiektów jest zbyt wysokich, a na 60 stacjach, na których zatrzymują się pociągi z pasażerami, w ogóle nie ma peronów – alarmuje w specjalnym raporcie Fundacja ProKolej, która wystosowała w tej sprawie wnioski do Urzędu Transportu Kolejowego. Z raportu wynika, że z prawie 5,9 tys. peronów aż 2950, czyli ponad połowa, nie spełnia europejskiego standardu wysokości 55 lub 76 cm.

Czytaj więcej

Transport

PKP wydadzą miliony na wizerunek. Nowe mundury i limuzyny

Po podwyżce cen biletów premier domaga się od kolei oszczędzania. Tymczasem PKP InterCity kupuje pracownikom nowe mundury, a PKP PLK reprezentacyjne limuzyny dla swojego zarządu.

Luka odstrasza

Jeszcze większym problemem okazuje się zbyt duża luka pomiędzy krawędzią peronu a podłogą pociągu, z pokonaniem której bardzo wiele osób ma spory problem. Gdy w minionej dekadzie SKM w Trójmieście zadała podróżnym pytanie, czy odstęp między pociągiem a peronem stanowi znaczne utrudnienie, twierdząco odpowiedziało 88 proc. Przy tym ponad połowa badanych przyznała, że wiele osób przez to rezygnuje z korzystania z pociągu – informowały branżowe „Problemy Kolejnictwa”.

– Podróżuję dużo pociągami i bardzo często słyszę uwagi pasażerów, którzy boją się, że wsiadając do pociągu, wpadną w dziurę pomiędzy peronem a wagonem – mówi Jakub Majewski, prezes ProKolej. Jego zdaniem taka sytuacja może decydować o złym postrzeganiu transportu kolejowego i nic się nie robi, by ją poprawić. – W metrze chcemy zmniejszać szparę, by nawet telefon komórkowy nie mógł tam wpaść, a na kolei ignorujemy potężny problem, że pasażer musi przeskakiwać nad czarną przepaścią, w dodatku często z walizką lub z małym dzieckiem – dodaje Majewski.

Fatalnie wygląda wsiadanie i wysiadanie zwłaszcza z pendolino, którego wagony są węższe (bo przy dużej prędkości miały się wychylać na zakrętach, choć nie wychylają), więc odstęp od krawędzi peronu jest większy. A to nawet wśród osób sprawnych budzi obawy przed upadkiem na tory.

Mimo że odpowiedzialna za inwestycje PLK podkreśla, że modernizowane stacje i przystanki są dostosowane do potrzeb niepełnosprawnych, to jeśli takie osoby wjadą wózkiem na peron, to już nie do wagonu, bo większość peronów w Polsce jest za niska.

PLK tłumaczy, że w ramach modernizacji stacji i przystanków dostosowuje wysokość peronów do wysokości 0,76 m lub – w szczególnych przypadkach – 0,55 m. – Tylko w ostatnich latach, w ramach Krajowego Programu Kolejowego, zmodernizowanych zostało blisko 1200 peronów – informuje Magdalena Janus z biura prasowego PLK. Także odległość od osi toru do krawędzi peronu jest dostosowywana do nowych parametrów: w 2018 r. w nowelizacji standardów zmniejszono ją o 5 cm.

Poproszony przez nas o komentarz Urząd Transportu Kolejowego odpowiedział, że dostępność transportu kolejowego dla wszystkich pasażerów, w tym osób z niepełnosprawnością, jest dla prezesa UTK jednym z priorytetów, dlatego problem będzie analizowany w działaniach nadzorczych urzędu w roku 2023. – Weryfikacja prowadzona będzie przede wszystkim w kontekście zgodności z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Podsumowanie tych działań możliwe będzie więc dopiero po ich zakończeniu – poinformował Tomasz Frankowski, rzecznik UTK.

Trzeba dosunąć tory

Według UTK zgodnie z przepisami wysokości peronów mogą być zróżnicowane. Nie bez znaczenia jest również wiek większości kolejowych obiektów w Polsce, który często sięga 20 i więcej lat. – Proces ich dostosowywania do jednolitych wymagań europejskich jest stopniowy, a szybkość jego realizacji zależy od realizacji inwestycji na sieci kolejowej – zaznaczył Frankowski.

Jak twierdzi ProKolej, jedna kwestię można w miarę szybko załatwić, mianowicie lukę między peronem a pociągiem. Nie trzeba wcale przebudowywać peronów, wystarczyłoby natomiast o kilka centymetrów przesunąć tory. – Leżą na podbudowie z kruszywa i są dość elastyczne. Ale potrzebny byłby silny nacisk na realizację kompleksowego programu zmniejszającego lukę na całej kolei. W trzy lata problem byłby rozwiązany – uważa Majewski.