Emeryci rezygnują ze świadczeń

Zmiany przepisów z zeszłego roku były podyktowane między innymi oszczędnościami w finansach publicznych. Teraz można oszacować, że zmniejszenie o blisko 39,5 tys. wypłat świadczeń emerytalnych to oszczędność ponad 750 mln zł rocznie.

Zdaniem Wiktora Wojciechowskiego, głównego ekonomisty Invest Banku SA, pozostanie ludzi na rynku pracy jest korzystne nie tylko ze względu na finanse publiczne: - Także dla nich, ponieważ każdy rok dłuższej pracy oznacza wyższe świadczenie.

Jacek Męcina, ekonomista z Uniwersytetu Warszawskiego i ekspert PKPP Lewiatan, zwraca uwagę, że wciąż w Polsce pracuje tylko co trzecia osoba, która skończyła 60 lat. - To mało - przyznaje ekonomista. Ma nadzieję, że za wyborem dotychczasowych emerytów i równoczesnych pracowników stały nie tylko względy ekonomiczne.

- Praca, a nie bierność jest wartością - mówi Wojciechowski.

Wiesława Taranowska, wiceprzewodnicząca Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, przyznaje, że wiele osób dzwoniło do związków zawodowych i skarżyło się na sposób, w jaki rozmawiali z nimi pracodawcy. Proponowano im znacznie niższą niż dotychczas pensję, przy pozostawieniu takich samych obowiązków. Nowe przepisy są więc doskonałym sposobem na pozbycie się starszych, doświadczonych pracowników. Według Wiesławy Taranowskiej niestabilność prawa nie służy ludziom. - W pracy zostali ci, którzy obawiali się, że powtórnie się ich nie zatrudni albo zatrudni na znacznie gorszych warunkach - mówi.

Podobnie uważa Agnieszka Chłoń Domińczak, ekonomistka z SGH: - Osoby starsze musiały dokonać wyboru w czasie spowolnienia gospodarczego, więc niekiedy ich sytuacja na rynku pracy nie była stabilna. Nie wiadomo też, ile osób, które nie zrezygnowały z emerytury, nadal pracuje - dodaje ekonomistka.