Trzeci rząd Mateusza Morawieckiego, zaprzysiężony z pompą w Pałacu Prezydenckim, to konstrukcja kabaretowa, a nawet Monty Pythonowska. Weźmy na przykład byłego prezydenta Radomia Andrzeja Kosztowniaka na czele Ministerstwa Finansów. Cały zamysł sprowadza się chyba do nazwiska. Bo innego trudno się dopatrzyć.
Albo pani Marlena Maląg na czele Ministerstwa Rozwoju i Technologii. Próbuję sobie wyobrazić panią minister – znaną z tego, że podczas wywiadów potrafiła powtarzać tę samą wykutą na blachę frazę, bez żadnego związku z pytaniem – która radzi sobie z jakąś technologią na poziomie wyższym niż przyciśnięcie klawisza „enter” na klawiaturze – i, dalibóg, nie mogę.