Nawet 35 dni wolnego w roku. Kto będzie mógł skorzystać w 2025?

Przepisy nie zwiększyły limitu dni przeznaczonych na urlop wypoczynkowy, ale dodały nowe typy zwolnień. Można z nich skorzystać tylko w szczególnych przypadkach. Niektóre są płatne lub częściowo płatne, z kolei za inne nie przysługuje wynagrodzenie.

35 dni wolnego w roku na umowie o pracę

Pula 35 dni przysługuje osobom, które mają wyższy limit dni urlopu wypoczynkowego (26 dni), co oznacza, że ich staż pracy wynosi minimum 10 lat. Pracownicy, którzy nie przepracowali jeszcze tego okresu, dysponują 20 dniami. Z jakich zwolnień mogą jeszcze skorzystać osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę?

Czytaj więcej

Wynagrodzenia

Nadchodzą zmiany w płacy minimalnej. Polska musi się dostosować do unijnych wymagań

Trwają prace nad projektem ustawy o minimalnym wynagrodzeniu. Ma ona na celu wdrożenie przepisów unijnych do polskiego porządku prawnego. Planowane zmiany będą dotyczyć m.in. trybu ustalania oraz aktualizacji pensji minimalnej.

Wymienione zwolnienia przysługują wszystkim osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, o ile zaistnieją okoliczności uprawniające do skorzystania z nich. Długość trwania opieki nad dzieckiem, urlopu opiekuńczego i z powodu działania siły wyższej nie zależy od stażu pracy.

Urlop wypoczynkowy. Podstawowe prawo każdego pracownika

Zgodnie z art. 154 Kodeksu pracy wymiar urlopu wypoczynkowego wynosi 20 dni, jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat lub 26 dni, jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. Ten wymiar dotyczy osób zatrudnionych na pełen etat. W przypadku zatrudnienia na część etatu, liczba dni jest obliczana proporcjonalnie. Na staż pracy, a tym samym na wymiar urlopu wypoczynkowego, wpływają okresy poprzedniego zatrudnienia oraz wykształcenie pracownika. W pierwszym roku kalendarzowym pracy prawo do urlopu jest nabywane proporcjonalnie, co oznacza, że dni wolne naliczają się z każdym przepracowanym miesiącem.

Urlop wypoczynkowy jest czasem przeznaczonym na regenerację i może zostać wykorzystany w dowolny sposób. Niewykorzystane dni wolne nie przepadają, tylko przechodzą na kolejny rok. Pracownik ma czas na ich wykorzystanie do 30 września następnego roku. W momencie odejścia z pracy za niewykorzystane dni wolne należy się mu ekwiwalent.

Czytaj więcej

Praca, Emerytury i renty

W biurze jest zbyt zimno? Możesz odmówić pracy, a wynagrodzenie i tak się należy

Jednym z obowiązków pracodawcy jest utrzymywanie w pomieszczeniach temperatury odpowiedniej do rodzaju wykonywanej pracy. Jeśli warunki pracy nie są zgodne z przepisami BHP, pracownik ma prawo odmówić wykonywania obowiązków.

Opieka nad dzieckiem. Przywilej rodzica

O zwolnieniu od pracy na opiekę nad dzieckiem mówi art. 188 Kodeksu pracy. Zakłada on, że w ciągu roku kalendarzowego osoba, która wychowuje przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat ma prawo skorzystać z wolnego w wymiarze 16 godzin albo 2 dni. W tym czasie zachowuje prawo do pełnego wynagrodzenia. Pracownik sam decyduje, w jaki sposób wykorzysta dni wolne. W przypadku osób zatrudnionych na część etatu długość zwolnienia jest obliczana proporcjonalnie. 

To świadczenie jest niezależne od innych urlopów (nie pomniejsza urlopu wypoczynkowego) i w razie niewykorzystania, nie przechodzi na kolejny rok. W momencie składania pierwszego wniosku pracownik decyduje, czy będzie korzystał z opieki w formie godzinowej, czy pełnych dniówek.

Urlop opiekuńczy. Wsparcie dla rodziny

O prawie do urlopu opiekuńczego mówi art. 173 [1] Kodeksu pracy. To zwolnienie przysługuje pracownikowi, który musi zapewnić osobistą opiekę lub wsparcie członkowi rodziny (synowi, córce, matce, ojcu lub małżonkowi) lub osobie zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym, jeśli wymaga ona opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych. Wniosek o urlop opiekuńczy musi zostać złożony nie później niż 1 dzień przed rozpoczęciem korzystania z tego urlopu. We wniosku należy podać imię i nazwisko osoby, którą pracownik będzie się opiekować, przyczynę tego, dlaczego trzeba zapewnić jej opiekę oraz stopień pokrewieństwa lub adres zamieszkania tej osoby (jeśli nie jest członkiem rodziny). Pracodawca nie może żądać przedstawienia dokumentacji medycznej chorego.