W razie zaciągania kredytu na zakup nieruchomości najczęściej ustanawiana jest jednak hipoteka kaucyjna. Dzieje się tak dlatego, że nie wiadomo dokładnie, jaka jest wysokość zabezpieczanej wierzytelności.
Wartość hipoteki kaucyjnej skalkulowana jest w taki sposób, że obejmuje nie tylko kwotę kredytu, ale także odsetki od niego, prowizję banku i ewentualne koszty egzekucji należności. [b]W tej sytuacji podatek wynosi więc 19 zł.[/b]
[b]W wypadku kredytu hipotecznego płatnikiem PCC jest najczęściej notariusz, przed którym zawiera się umowę sprzedaży mieszkania.[/b] Kupujący, na podstawie dokumentów otrzymanych w banku, składa jednocześnie oświadczenie o ustanowieniu hipoteki. Nie musi się już martwić o odprowadzenie pieniędzy do urzędu, ponieważ wszystkie związane z tym formalności reguluje płatnik. Wiąże się to jednak z dodatkową opłatą notarialną.
[srodtytul]Nie zawsze u notariusza[/srodtytul]
[b]Ustanowienie hipoteki może się jednak odbywać i bez udziału notariusza (np. w wypadku kredytu na budowę domu). Kupujący musi wtedy sam dopilnować formalności związanych z wpisem hipoteki do ksiąg wieczystych i zapłatą podatku.[/b] Wpisanie do ksiąg następuje na podstawie dokumentu sporządzonego przez bank, zawierającego m.in. dane na temat zabezpieczanej wierzytelności, daty spłaty kredytu oraz nieruchomości, która ma zostać obciążona. Do dokumentu otrzymanego z banku kredytobiorca powinien też dołączyć pisemne oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na rzecz banku. Komplet dokumentów należy złożyć do wydziału ksiąg wieczystych sądu rejonowego, który jest właściwy dla miejsca położenia nieruchomości.
[b]Osoba zaciągająca kredyt musi też w tej sytuacji sama dopilnować rozliczenia z fiskusem, na co ma 14 dni od ustanowienia hipoteki, tj. od dnia złożenia wniosku do sądu o wpis do księgi wieczystej.[/b] W tym celu należy złożyć do urzędu skarbowego właściwego ze względu na swoje miejsce zamieszkania formularz PCC-3 i wpłacić podatek w odpowiedniej wysokości.
