Kwestie regulowania zobowiązań podatkowych podatnika ustalają przepisy ordynacji podatkowej (dalej: o.p.).
Za termin zapłaty podatku uważa się – przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej (w rozumieniu ustawy z 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe), w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta. Z kolei w obrocie bezgotówkowym dzień zapłaty podatku to dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu lub zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego. Co prawda nie ma ustawowej definicji momentu obciążenia rachunku bankowego, niemniej za obciążenie konta uważa się zapisanie transakcji na danym koncie (wyrok WSA w Warszawie z 4 czerwca 2014 r., V SA/Wa 2313/13).