Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Zupa z żółwiego mięsa
We wrześniu 2021 r. Yusef Komunyakaa odebrał Międzynarodową Nagrodę Literacką im. Zbigniewa Herberta. Poeta urodził się w 1947 r. na ubogiej prowincji w stanie Luizjana. Na własnej skórze doświadczył segregacji rasowej amerykańskiego Południa. W pisanych niedawno tekstach (pomieszczonych w „Paris Review" w 2020 r.) wspomina swoją babkę Sarę, która pracowała w polu, w znoju i trudzie, a niedostatki i egzystencjalne lęki topiła w zupie z żółwiego mięsa przyprawionej ostrą papryką.
Twórczość autora „Złodziei raju" jest jak polifoniczna muzyka pełna różnych wątków, napędzanych gorączką wyobraźni. Komunyakaa ma intensywny temperament poetycki: zderza w swoich wierszach elementy mitologii wielu kultur, słowa pochodzące z odległych rejestrów, obrazy wyrastające z fascynacji surrealizmem.
Wiersze rozwijają się w stronę improwizacji, zagarniając do swojej narracji kolejne wątki. Te historie wygrywane są dowolnie, a jednak nie sprawiają wrażenia chaosu bądź czegoś przypadkowego, wpisującego się w poetykę banału. Jego poetyckie wizje przekraczają momentami możliwości ich zracjonalizowania, są wyzwaniem dla percepcji próbującej wpisać je w rozumowe porządki. Nerwowe wersy sprawiają czasem wrażenie pośpiechu. Ale co najważniejsze, Komunyakaa traktuje wiersz jako przestrzeń otwartą, jako strukturę uchylającą się od systematyzacji i opisów. Poezja to teren – powtórzmy jeszcze raz – otwarty, do którego poeta zaprasza czytelnika, aby ten pomógł w ustalaniu przesłania. Dialog z wierszem ustanawia się poprzez czucie, a dopiero potem znaczenie. „Duch / dmie mi w kościach / jakby grał na fletni Pana, / tworząc wewnętrzne prawa / nad zmąconą rzeką".
