Niedawno Naczelny Sąd Administracyjny (dalej NSA) w swoim orzecznictwie przesądził, że złożenie przez podatnika wniosku o rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowej (art. 67a i art. 67b ordynacji podatkowej, dalej op) zobowiązuje organ egzekucyjny do zbadania okoliczności towarzyszących temu wnioskowi, w szczególności jego przyczyn. Wniosek o rozłożenie na raty może świadczyć o tym, że podatnik nie zamierza uchylać się od spełnienia swego obowiązku, a to oznacza, że prowadzenie przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego jest niedopuszczalne i narusza zasadę pogłębiania zaufania do organów oraz zasadę celowości i niezbędności postępowania egzekucyjnego (wyroki NSA z 10 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1705/12, z 12 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1722/12). Dlatego gdy podatnik wystąpi z wnioskiem o rozłożenie zapłaty zaległości podatkowej na raty, organ egzekucyjny powinien być szczególnie ostrożny i powstrzymywać się od pochopnego wszczynania postępowania egzekucyjnego, a w przypadku uznania, że podatnik nie uchyla się od spełnienia swojego obowiązku – zrezygnować z prowadzenia przymusowej egzekucji.