Odkrycia dokonano dzięki technice obrazowania sejsmicznego o wysokiej rozdzielczości (FWI – Full waveform inversion). Wyniki opublikowano w artykule, który ukazał się w „Scientific reports”. W skład kilkuosobowego zespołu badawczego wchodzili naukowcy z ETH Zurich (Politechniki Federalnej w Zurychu) oraz jedna osoba z California Institute of Technology (Kalifornijski Uniwersytet Techniczny).
Jak zbudowana jest kula ziemska? Warstwy Ziemi
Kula ziemska składa się z kilku warstw. Najbardziej zewnętrzną jest skorupa o grubości od 35 do 70 km. Pod nią znajduje się płaszcz, czyli warstwa półpłynnych materiałów, stanowiący 68 proc. masy oraz 84 proc. objętości Ziemi. Grubość płaszcza sięga ok. 2900 km. Im bliżej wnętrza planety, tym wyższe temperatury w nim panują. Materia, z której składa się płaszcz, wolno się przemieszcza. Generowane są prądy konwekcyjne będące mechanizmem napędowym m.in. dla tektoniki (wędrówki) płyt litosferycznych (płyt tektonicznych).
Czytaj więcej
Pochodzenie tzw. szybkich rozbłysków radiowych z kosmosu budzi wiele pytań. Badacze z całego świata starają się od lat ustalić ich przybliżoną lokalizację. Nowa publikacja naukowców z Massachusetts Institute of Technology (MIT) dotyczy odkrycia jednego ze źródeł rozbłysków.
Najgłębiej położoną warstwą naszej planety jest rdzeń (jądro Ziemi). Jego zewnętrzna warstwa, czyli jądro zewnętrzne, najprawdopodobniej jest w półpłynnym stanie. Jądro wewnętrzne składa się z niklu i żelaza, i jest ciałem stałym.
Płyty tektoniczne i proces subdukcji
Skorupę ziemską i górną część płaszcza nazywamy litosferą. Podzielona jest ona na płyty tektoniczne (nazywane też płytami litosferycznymi, płytami litosfery, krami litosfery). Mają one grubość od ok. 120 do ok. 200 km. Wyróżnia się siedem głównych płyt litosfery (m.in. euroazjatycką i pacyficzną) oraz szereg mniejszych. Subdukcja jest to proces polegający na wciąganiu lub wpychaniu jednej płyty litosferycznej pod drugą, powodujący jej zanurzanie w płaszczu Ziemi.
