Telekomunikacja: abonent, czyli kto

W swoim czasie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (Trybunał) stwierdził niezgodność definicji abonenta zawartej w ustawie – Prawo telekomunikacyjne (ustawa) z prawem wspólnotowym ([b]wyrok z 22 stycznia 2009 r. w sprawie C-492/07[/b]), tj. dyrektywą 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa).

[srodtytul]Zdaniem Trybunału[/srodtytul]

Zdaniem Trybunału abonenci – tak jak ich rozumie dyrektywa – wskutek nieprawidłowej transpozycji przepisu do polskiego porządku prawnego zostali pozbawieni niektórych uprawnień, np. dotyczących spisu abonentów czy prawa do otrzymywania rachunków. [b]Polski przepis ogranicza bowiem rozumienie abonenta do osób, które zawarły w formie pisemnej umowę z dostawcą usług telekomunikacyjnych.[/b]

Trybunał zauważył, że gdyby ustawodawca wspólnotowy chciał wprowadzić tego rodzaju ograniczenie dotyczące formy zawarcia umowy, to uregulowałby to w art. 2 lit.k dyrektywy. Tak się jednak nie stało.

Ograniczenie użytkownikom korzystania z niektórych uprawnień przysługujących abonentom nie wynika z istotnych powodów technicznych, ale wyłącznie z faktu, że nie dysponują oni umową zawartą na piśmie – podkreślał Trybunał. Jego zdaniem osoby, które zawierają umowę z dostawcą usług w celu nabycia karty przedpłaconej (karty pre-paid), otrzymują określony numer telefonu i które podają swoje dane, czyli rezygnują z anonimowości, z jakiej ewentualnie skorzystałyby przy zakupie tej karty, wyrażają tym samym wolę korzystania ze wszystkich uprawnień przyznanych abonentom.

[srodtytul]Według polskiej ustawy[/srodtytul]

Zgodnie z polską ustawową definicją (art. 2 pkt 1) abonent to podmiot, który jest stroną umowy zawartej w formie pisemnej o świadczenie usług z dostawcą usług telekomunikacyjnych. Z kolei użytkownik został zdefiniowany jako podmiot korzystający z usługi telekomunikacyjnej lub żądający świadczenia takiej usługi. Wskazuje się ponadto, że abonent to osoba korzystająca z abonamentu, a użytkownik to osoba niekorzystająca z abonamentu, która zawarła z operatorem umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych poprzez włączenie się do sieci telekomunikacyjnej.

[srodtytul]Inna definicja[/srodtytul]

Projekt nowelizacji prawa telekomunikacyjnego z 2 lipca 2009 r. (jest już po uzgodnieniach międzyresortowych w Ministerstwie Infrastruktury i ma być przedmiotem obrad Komitetu Europejskiego Rady Ministrów) zmienia definicję abonenta przez wykreślenie zwrotu „zawartej w formie pisemnej”. Zgodnie bowiem z art. 2 lit. k dyrektywy abonentem jest jakakolwiek osoba prawna lub fizyczna, która jest stroną umowy z podmiotem udostępniającym publicznie usługi łączności elektronicznej o świadczeniu takich usług. Definicja ta nie ustanawia więc wymogu zawarcia umowy w formie pisemnej i jest szersza niż definicja abonenta implementowana w polskim prawie.

W rezultacie projektowanej zmiany definicji abonenta rozszerzeniu ulegnie zakres podmiotów objętych tym pojęciem. W konsekwencji za abonentów będą również uznawani użytkownicy aparatów publicznych, a także użytkownicy końcowi usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomych sieciach telefonicznych (tzw. pre-paid).

W nowelizacji przyjęto podział na abonentów, którzy udostępnili swoje dane dostawcom usług, i tych, którzy ich nie udostępnili. Obecni użytkownicy pre-paid udostępniający swoje dane dostawcom usług mają zostać zrównani w zakresie przysługujących im uprawnień z abonentami w rozumieniu obowiązującego dzisiaj prawa telekomunikacyjnego.