Przede wszystkim, prawdą jest, że ustawodawca zmienił definicję „chodnika”, dodając sformułowanie, że jest to część drogi z przeznaczeniem wyłącznie do ruchu pieszych (art. 2 pkt 9 ustawy Prawo o ruchu drogowym). Właśnie do sformułowanie („wyłącznie do ruchu pieszych”) wywołało taką burzliwą dyskusję. Należy jednak dostrzec, że równocześnie ustawodawca dodał nową definicję i pojęcie tzw. „drogi dla pieszych” (art. 2 pkt 4a ustawy Prawo o ruchu drogowym). Nowa definicja „chodnika” została z kolei ustalona po prostu jako część „drogi dla pieszych.”
Czytaj więcej
Znowelizowane przepisy ustawy – Prawo o ruchu drogowym, które będą obowiązywały od 21 września br., w żaden sposób nie zmieniają obowiązującej możliwości zatrzymania lub postoju pojazdu samochodowego na drodze dla pieszych - informuje Ministerstwo Infrastruktury.
Tym samym z łatwością można dostrzec, że to, co dotychczas nazywane było „chodnikiem”, zgodnie z potocznym tego słowa znaczeniem, od 21 września br. przybierze legalną definicję skrytą pod pojęciem „drogi dla pieszych”. W mojej opinii to zresztą dobre posunięcie, bo stanowi ujednolicenie nomenklatury ustawowej („droga dla rowerów”, „droga dla pieszych”, „droga dla pieszych i rowerów” itp., odwołując się do definicji „drogi” w rozumieniu ustawy o drogach publicznych).
Jednocześnie bez zmian pozostają przepisy regulujące zasady, kiedy można parkować na chodniku w potocznym tego słowa znaczeniu, zamieniając rzecz jasna dotychczasowe słowo „chodnik”, pojęciem „droga dla pieszych” – art. 47 ustawy Prawo o ruchu drogowym - Dopuszcza się zatrzymanie lub postój na drodze dla pieszych kołami jednego boku lub przedniej osi pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t, pod warunkiem że:
1) na danym odcinku jezdni nie obowiązuje zakaz zatrzymania lub postoju;