Jak wezwać pogotowie ratunkowe

Gdy pacjent czuje, że jego życie i zdrowie jest zagrożone może wezwać karetkę. Ale to czy ambulans przyjedzie zależy od decyzji dyspozytora medycznego i tego jak oceni on stan zdrowia dzwoniącego.

Publikacja: 18.03.2013 16:30

Jak wezwać pogotowie ratunkowe

Foto: ROL

Po śmierci małych dzieci i serii nieszczęść jakie były udziałem m.in. pogotowia ratunkowego Krystyna Barbara Kozlowska Rzecznik Praw Pacjenta opracował instrukcje dla chorych o tym, jak mają wyzwać pogotowie ratunkowe.

Pacjent może skorzystać z pomocy zespołu karetki zawsze w nagłych sytuacjach zagrażających jego życiu. Tak stanowi art. 7 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. To czy rzeczywiście jednak jego życie jest zagrożone ocenia dyspozytor odbierający telefon.

Stan nagłego zagrożenia zdrowotnego to stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pogorszeniu się zdrowia. Sytuacja ta może także prowadzić do śmierci. Wówczas wymaga ona podjęcia jak najszybszych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym do zadań dyspozytorów medycznych należy przyjmowanie powiadomień o zdarzeniach i  ustalanie priorytetów. Muszą oni także niezwłocznie zadysponować zespołami ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia. Dyspozytor decyduje czy zgłoszony przypadek wymaga przyjazdu zespołu.

Po pierwsze może wysłać zespół specjalistyczny, w skład którego wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz oraz pielęgniarka lub ratownik medyczny.

Po drugie dyspozytor może wysłać zespół podstawowy. W jego  wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym pielęgniarka lub ratownik medyczny. Jest to zespół bez lekarza.

Zgodnie z §1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego, w razie problemów, których rozwiązanie wykracza poza uprawnienia dyspozytora medycznego, pacjent  może zwrócić się z prośbą o pomoc do lekarza koordynatora ratownictwa medycznego lub starszego lekarza dyżuru wyznaczonego przez dysponenta jednostki.

Rzecznik Praw Pacjenta przypomina, że dyspozytor ma obowiązek zadania odpowiednich pytań, aby móc stwierdzić czy zgłoszony przypadek wymaga przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego i w jakim składzie - czy z lekarzem czy bez. Co więcej, dyspozytor  musi również wskazać pacjentowi inną  możliwość skorzystania z  pomocy medycznej, jeśli nie widzi wskazań do przyjazdu karetki pogotowia, np. nocną pomoc lekarska.

Jeśli natomiast dyspozytor odmawiałby wysłania karetki, pacjent może poprosić o połączenie z lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego lub starszym lekarzem na dyżurze  bądź też skontaktować się z lekarzem dyżurnym miasta. Te ostatni jest jednak  nie w każdym mieście.

- Przypominamy, że sytuacje nagłego zagrożenia życia i zdrowia należy zgłaszać na numery alarmowe 999 i 112 –podkreśla Krystyna Barbara Kozłowska. W przypadku zgłoszenia alarmowego na 999 w pierwszej kolejności realizuje je dyspozytor medyczny

Gdyby potrzebujący pomocy wykręci 112 odezwie się operator numerów alarmowych. Jeśli zorientuje się, że dzwoniący potrzebuje pomocy medycznej przekieruje go  do dyspozytora medycznego.

Sądy i trybunały
Wyrok SN trzeba pominąć. Rzecznik TSUE: głęboki kryzys polskiego sądownictwa
Zawody prawnicze
Notariusz nie zapłaci 35 tys. zł za czynności w siedzibie dewelopera
Zawody prawnicze
Pełnomocnik z urzędu może skarżyć zbyt niską zapłatę. Ważna uchwała SN
Praca, Emerytury i renty
Kiedy ponownie wzrośnie płaca minimalna? Perspektywy na 2025 i 2026 rok
Materiał Partnera
Konieczność transformacji energetycznej i rola samorządów
Administracja rządowa
Przepadli w konkursie, dostali największą dotację. Wybrała ich ministra kultury