Art. 123 § 1. pkt 1 KC stanowi, iż przerwanie biegu terminu przedawnienia dokonuje się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.
Podstawowym sposobem przerwania biegu przedawnienia jest podjęcie przez wierzyciela przed właściwym organem i przeciwko dłużnikowi czynności zmierzającej do zaspokojenia roszczenia (rozpoznania sprawy albo egzekucji roszczenia). W piśmiennictwie zwraca się uwagę, że przerwanie biegu przedawnienia przez czynność uprawnionego realizować musi zasady celowości, bezpośredniości, legalizmu i formalizmu (T.Pałdyna, Przedawnienie, s. 180).