Po osiągnięciu przez osobę mającą ustalone prawo do emerytury częściowej powszechnego podwyższonego wieku emerytalnego, emerytura nie ulega z mocy prawa zamianie na emeryturę, o której mowa w art. 24 ustawy emerytalnej.
Zamiana ta następuje wyłącznie na wniosek osoby uprawnionej do emerytury częściowej i dodatkowo po ustaniu stosunku pracy, jeżeli osoba ta w nim pozostawała.Oznacza to, że osoba pobierająca emeryturę częściową sama decyduje o momencie złożenia wniosku o emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym. Jest to ważne dla tych osób, które zamierzają pracować po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.Złożenie wniosku o emeryturę powszechną (po rozwiązaniu stosunku pracy) oznacza konieczność ponownego ustalenia wysokości emerytury w myśl art. 26 ustawy.
Podstawa obliczenia emerytury zostanie ponownie obliczona a do obliczenia wysokości świadczenia zostanie przyjęte średnie dalsze trwanie życia ustalone dla danej osoby w momencie przejścia na emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym.Podstawę obliczenia emerytury stanowi wówczas suma składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowana do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury przyznanej na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej oraz kapitału początkowego (uwzględniająca waloryzację roczną i kwartalną tych składek oraz kapitału początkowego).
Osoby korzystające z uprawnień do emerytury częściowej powinny jednak wiedzieć, że podstawa obliczenia emerytury będzie pomniejszona o kwoty zwiększeń z tytułu waloryzacji kwartalnej przeprowadzonej dla celów obliczenia emerytury częściowej oraz o kwoty pobranych emerytur częściowych w wysokości przed obliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne.